محققان بین المللی تاکید کردند
مقاومت آنتی بیوتیکی، نتیجه دهه ها درگیری در عراق

بر اساس نتایج یک مطالعه جدید بین المللی، بروز دهه ها جنگ و درگیری در کشور عراق و گسترش آلودگی های بسیار زیستی و صنعتی در این کشور، فرایند مقاومت به آنتی بیوتیک ها را در این کشور به شدت سرعت بخشیده است.

نتایج یک بررسی جدید بین المللی نشان می دهد: بروز دهه ها درگیری در کشور عراق باعث شده است که مقاومت آنتی بیوتیکی، دچار افزایش فاجعه باری در این کشور گردد؛ امری که پیامدهای جدی برای کل منطقه و جهان دارد.

محققان دانشگاه بیروت که هدایت این تحقیق را بر عهده داشته اند، زیرساخت های ویران شده مراقبت های بهداشتی، کمبود دارو، منابع محدود، آلودگی فلزات سنگین و بهداشت عمومی ضعیف را از  مقصران اصلی این پدیده بر می شمرند.

به گفته آن ها، مقاومت آنتی بیوتیکی یا به اختصار AMR با سرعت نگران کننده ای در سطح جهان در حال افزایش است و اگر اقدام موثری در این زمینه انجام نشود، انتظار می رود تا سال 2050 باعث مرگ 10 میلیون نفر در سال گردد.

این پدیده که عمدتاً به استفاده بیش از حد و یا به عبارتی سوء استفاده از آنتی بیوتیک ها نسبت داده می شود، اکنون توجهات را به عوامل دیگری مانند فلزات سنگین و ضدعفونی کننده های حاوی ترکیبات آمونیوم چهارتایی (QACs) معطوف کرده است؛ موادی که به طور گسترده در بخش های مراقبت های بهداشتی و هتل داری استفاده می شوند.

محققان می گویند: جنگ در ظهور AMR در دهه 1940 دخیل بوده است، اما توجه چندانی به آن نشده است. به گزارش سیناپرس، هم اکنون نیز عراق نمونه بارز این بی توجهی است، چرا که این کشور از دهه 1980 شاهد توالی درگیری ها بوده است و همزمان با آن، ظهور و گسترش پاتوژن هایی که دارای الگوهای خاص مقاومت آنتی بیوتیکی هستند، افزایش یافته است.

این درگیری ها شامل موارد زیر هستند: جنگ ایران و عراق (1980-1988)، جنگ اول خلیج فارس در سال 1991، تحریم های اقتصادی سازمان ملل متحد پس از تهاجم عراق به کویت (1990-2003)، تهاجم و اشغال توسط ایالات متحده (11-2003)، دوره خشونت های نظامی داخلی (2005-2007) و درگیری دولت عراق با داعش در سال‌های 2014–2017.

به گفته مجریان این پژوهش، درگیری های معاصر که در در مناطق شهری و صنعتی متمرکز بوده اند، میکروب ها را برای سازگاری با محیط های انتخابی که حاوی ترکیبات و غلظت های زیاد فلزات سنگین سمی و آنتی بیوتیک ها هستند، تحت فشار قرار داده اند.

همچنین مواردی چون تعداد بالای مجروحان، ماهیت زخم‌ها، جابجایی پناهجویان، فروپاشی سیستم های کنترل بهداشتی، از دست دادن پرسنل تشخیصی و ماهر مراقبت‌های بهداشتی، برچیدن زیرساخت‌های مراقبت‌های بهداشتی و استقرار بیمارستان‌های صحرایی از عواملی هستند که بروز AMR را تشدید کرده است.

پژوهشگران می گویند: درک این ارتباط بین AMR و جنگ های منطقه ای، به ویژه در طول زمان های مختلف، برای طراحی استراتژی های مقابله با AMR ضروری است، چراکه ظاهرا قرار نیست بروز چنین درگیری هایی در سراسر جهان و در سال‌های آینده کاهش یابد.

به گزارش سیناپرس، این یافته های هشداردهنده را مجله بین المللی و دسترسی آزاد BMJ Global Health منتشر کرده است.

ترجمه: محمدرضا دلفیه

No tags for this post.