قدمت عجیب غذاهای دریایی
خرچنگ و صدف در منوی غذایی نئاندرتال ها

نتایج تحقیق جدیدی در حوزه باستان شناسی حاکی از آن است که نئاندرتال ها از سخت پوستان به ویژه برخی خرچنگ های قهوه ای تغذیه می کرده اند.

به گزارش سیناپرس، دانشمندان باستان شناس در یک تحقیق جدید و هنگام مطالعه بقایای باستان‌شناسی در منطقه ای به نام گروتا دا فیگویرا براوا در کشور پرتغال، موفق به این کشف شده اند که نئاندرتال‌ها، از صدف داران و خرچنگ ها ازجمله خرچنگ‌های قهوه‌ای تغذیه می کرده اند.

بر اساس این کشف، نئاندرتال‌ها نمونه‌های بزرگ‌تر این سخت پوستان را ترجیح می‌دادند و آن ها را در آتش می‌پخته اند. به گفته محققان، کشف مورد اشاره، این ایده را رد می کند که خوردن غذاهای دریایی به مغز انسان های مدرن اولیه مزیت رقابتی با دیگر گونه های انسانی داده است.

پژوهشگران فوق در غاری در جنوب لیسبون، ذخایر باستان شناسی ارزشمندی را کشف کرده اند که پرده از یک منوی شام پارینه سنگی بر می دارد.

آن ها در کنار برخی ابزار سنگی و زغال چوب، مقادیر زیادی صدف و استخوان پیدا کرده اند که حرف های زیادی در خصوص نئاندرتال هایی که در آنجا زندگی می کردند و همچنین وعده های غذایی آن ها برای گفتن دارند. بر اساس این کشفیات، انسان های اولیه فوق حدود 90 هزار سال پیش خرچنگ می پختند و می خوردند.

مجریان این تحقیق می گویند: طبق بررسی های ما، نئاندرتال ها در پایان آخرین دوره بین یخبندانی، به طور منظم خرچنگ های قهوه ای بزرگ را از استخرهای ساحل صخره ای مجاور برداشت می کردند. آن ها جانوران بالغ با پهنای متوسط پوسته 16 سانتی متر هدف قرار می دادند. سپس آن ها را به غار فوق آورده و در آنجا روی زغال کباب کرده و می خوردند.

به گفته آن ها، این خرچنگ‌های بزرگ و بالغ، چیزی حدود 200 گرم گوشت تولید می‌کردند. ما با مطالعه الگوی آسیب های وارده به پوسته و پنجه های به جا مانده از خرچنگ ها، دخالت سایر شکارچیان را در صید این آبزیان رد می کنیم. به گزارش سیناپرس، در واقع هیچ گونه علامتی مبنی بر دخالت گوشتخواران یا جوندگان روی بقایای این پوسته ها وجود نداشت و الگوهای شکستگی روی آن ها، شکار توسط پرندگان را نیز منعکس نمی کرد.

این خرچنگ ها اصولا گریزپا بوده اند، اما نئاندرتال ها قادر بوده اند خرچنگ های قهوه ای با اندازه درشت را در تابستان از استخرهای جزر و مدی برداشت کرده و مصرف کنند.

شواهد باستان شناسی به دست آمده به محققان پرتغالی نشان داده اند که نئاندرتال‌ها نه تنها خرچنگ‌ها را صید می‌کردند، بلکه آن ها را قبل از مصرف روی زغال برشته می‌کردند. آثار سوختگی و سیاهی روی پوسته ها، نشان می دهند که خرچنگ های فوق در دمای حدود 300 تا 500 درجه سانتیگراد که برای پخت و پز معمول است، می پخته اند.

آن ها می گویند: احتمالا غیرممکن است که بدانیم چرا نئاندرتال‌ها برداشت خرچنگ را برای مصرف انتخاب کرده‌اند یا چه نوع اهمیتی را برای مصرف خرچنگ قائل بوده اند. اما دلایل آن ها هر چه که بوده، خوردن خرچنگ‌ فواید تغذیه‌ای معنی‌داری برای آن ها داشته است.

این یافته ها که دیدگاه های باستان شناسی در مورد انسان های اولیه را توسعه می دهند در نشریه بین المللی Frontiers in Environmental Archeology منتشر شده اند.

مترجم:رها امیدوار

No tags for this post.