کشف الگوهای گیج کننده در دمای سیاره مشتری
به گزارش سیناپرس، تحقیقات جدید با ردیابی دما در تروپوسفر فوقانی سیاره مشتری طی چهار دهه الگوهای شگفت انگیزی را در تغییرات دمای کمربندها و مناطق مشتری کشف کرد.
به گفته پژوهشگران، مانند زمین، تروپوسفر مشتری جایی است که ابرها در آن رشد کرده و طوفان ها سهمگین می شوند. برای درک این فعالیت آب و هوایی، دانشمندان باید چندین ویژگی مانند باد، فشار، رطوبت و دما را بررسی کنند. از زمان ماموریت‌های پایونیر ۱۰ و ۱۱ ناسا در دهه ۱۹۷۰، دانشمندان می دانستند که نوارهای روشن‌تر و سفیدتر مشتری که به عنوان مناطق شناخته می شوند، مکان هایی با دمای سردتر هستند. در مقابل، نوارهای قهوه ای مایل به قرمز عمیق تر سیاره که به عنوان کمربند شناخته می شوند، مکان هایی با دمای گرم تر هستند.
اما برای درک اینکه چگونه دما در طولانی مدت تغییر می کند، نیاز به مجموعه داده های بیشتری وجود داشت. دانشمندان در این مطالعه، تصاویری از درخشش مادون قرمز درخشان را که از مناطق گرم‌تر اتمسفر برمی خیزد و مستقیماً دمای مشتری را در بالای ابرهای رنگارنگ اندازه گیری می کند، مورد مطالعه قرار دادند. این تصاویر به طور منظم در سه مدار مشتری به دور خورشید جمع آوری شده اند که هر کدام ۱۲ سال زمینی طول می کشد.
محققان کشف کردند: دمای مشتری در بازه های زمانی خاص که به فصول یا هر چرخه دیگری مرتبط است، در نوسان است. دانشمندان انتظار نداشتند تغییر دمای مشتری را در چنین چرخه های قابل پیش بینی ثبت کنند، زیرا مشتری دارای فصول ضعیفی است.
این تحقیق همچنین یک پیوند گیج کننده را بین تغییرات دما در مکان هایی که هزاران مایل فاصله دارند کشف کرد. نتایج مطالعات نشان داد که با افزایش دما در عرض های جغرافیایی خاص در نیمکره شمالی، آنها در همان عرض‌های جغرافیایی در نیمکره جنوبی نیز مانند تصویر آینه ای، کاهش می یابند.
در ادامه ناسا خاطرنشان کرد: دانشمندان این مطالعه را در سال ۱۹۷۸ آغاز کردند. در طول دو دهه اول مطالعه، دانشمندان به نوبت به رصدخانه‌ها سفر کرده و اطلاعاتی را در مورد دما جمع‌آوری کردند که در نهایت به آنها اجازه داد نقاط را به هم متصل کنند. سپس ترکیب رصدهای چندین ساله از چندین تلسکوپ و ابزار علمی برای جستجوی الگوها انجام شد.
گلن اورتون (Glenn Orton) دانشمند تحقیقاتی ارشد در آزمایشگاه رانش جت ناسا و محقق اصلی این مطالعه، گفت: ما ارتباطی بین تغییر دما در عرض های جغرافیایی بسیار دور پیدا کردیم. این شبیه پدیده ای است که روی زمین می بینیم که در آن الگوهای آب و هوا در یک منطقه می توانند تأثیر قابل توجهی بر آب و هوای جاهای دیگر داشته باشند.
لی فلچر (Leigh Fletcher) از دانشگاه لستر انگلستان و یکی دیگر از پژوهشگران گفت: ما اکنون یک بخش از معما را حل کرده ایم و توانسته ایم جو این چرخه های طبیعی را نشان می دهد. ما باید هم در بالا و هم در زیر لایه های ابری کاوش کنیم تا بفهمیم چه چیزی این الگوها را هدایت می کند و چرا در این مقیاس های زمانی خاص رخ می دهند.
به گزارش سیناپرس، دانشمندان امیدوارند که این مطالعه به آنها کمک کند تا در نهایت بتوانند آب و هوای مشتری را پیش بینی کنند. این تحقیق می تواند به مدل سازی آب و هوا با شبیه سازی رایانه ای کمک کرده و نه فقط برای مشتری، بلکه برای تمام سیارات غول‌پیکر در سراسر منظومه شمسی و فراتر از آن مورد استفاده قرار گیرد.
شرح کامل این مطالعه در آخرین شماره مجله تخصصی Nat Astron منتشر شده است.
مترجم: مهدی فلاحی پناه
No tags for this post.
