داشتن هدف کلید کاهش احساس تنهایی
به گزارش سیناپرس، نتایج تحقیقات برجسته نشان داده است که حس تنهایی با بیماری هایی در آینده از جمله افزایش خطر ابتلا به بیماری های روحی یا جسمی مانند بیماری عروق کرونر قلب یا پریشانی روانی، افسردگی و آسیب به خود مرتبط است.
در این رابطه پژوهشگران معتقدند:یک ترکیب جدایی ناپذیر برای بقای انسان، داشتن ارتباط با چیزی است که فراتر از خود انسان بوده و آن داشتن هدف است که می تواند حتی شامل مراقبت از دیگران مانند فرزندان یا والدین باشد. در واقع، اغلب استدلال می شود که تنهایی و فقدان هدف در زندگی به هم مرتبط هستند، به طوری که بسیاری از مشاغل و سرگرمیها معمولاً دارای یک عنصر اجتماعی هستند.
سوتین (Sutin) محقق ارشد یکی از این مطالعات می گوید: اگرچه قبل از همه گیری کووید و قرنطینه های اجباری، آگاهی عمومی از تنهایی در حال افزایش بود، اما آگاهی از تنهایی و پیامدهای آن بر رفاه عمومی در طول همه گیری کرونا غیرقابل اجتناب بود. در نتیجه، مداخلاتی برای کاهش چنین تجربیات تنهایی برای ارتقای ارتباط اجتماعی ایجاد شده است.
تجزیه و تحلیل داده ها از ۳۶ گروه شرکت کننده، در این مطالعه نشانگر ارتباط بین هدف در زندگی و تنهایی بود. بررسی داده های ۱۳۵ هزار و ۲۲۷ شرکت کننده ۱۸ تا ۱۰۹ ساله از چهار قاره نشان داد که هدفمند بودن با احساس تنهایی کمتر در همه گروه ها مرتبط بود. شدت علائم افسردگی به طور قابل توجهی ارتباط بین هدف و تنهایی را ثابت کرد.
به گفته محققان در تمام مطالعات، کسانی که احساس هدف نداشتند به طور قابل توجهی بیشتر از کسانی که احساس هدف داشتند، احساس تنهایی را گزارش کردند. جالب اینجاست که نه سن و نه پریشانی ارتباط بین هدف و تنهایی را تعدیل نکرد.
یافته ها حاکی از آن بود که افرادی که هدف بیشتری در زندگی خود درک می کردند کمتر احساس تنهایی می کردند. همچنین پژوهشگران دریافتند که هدف بزرگتر در زندگی با تنهایی کمتر همراه بوده و پریشانی روانی یک تعدیل کننده قوی در تحلیل مقطعی بود.
به گزارش سیناپرس، کسانی که با احساس تنهایی زیاد به کلینیک ها مراجعه می کنند، یا دارای نشانه یک بیماری روانی مانند افسردگی هستند، ممکن است با تعیین و بازنگری در هدف زندگی خود بهبود یابند. استفاده از مدل هایی مانند تئوری خود آزمایی می تواند به بیمار یا فرد در درک علل و عوامل تنهایی خود کمک کند. به همین ترتیب، مصاحبه انگیزشی یا تکنیک های شناختی-رفتاری ممکن است به افراد کمک کند تا دوباره در فعالیت هایی شرکت کنند که به آنها هدفی در زندگی می دهد و در نتیجه باعث برقراری ارتباط می شود.
شرح کامل این پژوهش در آخرین شماره مجله تخصصی Affective Disorders منتشر شده است.
مترجم: مهنوش فلاحی پناه
No tags for this post.