علل اجرایی نشدن برنامه کاهش آلودگی هوا در برنامه ششم
یکی از اساتید دانشگاه صنعتی شریف در نشست تخصصی بررسی موضوع آلودگی هوا علل اجرایی نشدن برنامه کاهش آلودگی هوا را در برنامه ششم تشریح کرد.
مجید عباسپور عضو هیات علمی دانشکده مکانیک دانشگاه شریف در نشست ارائه آخرین تحقیقات و دستاوردهای دانشگاه صنعتی شریف در حوزه آلودگی هوا به دلایل اجرا نشدن برنامه کاهش آلودگی هوا در برنامه ششم توسعه اشاره کرد و گفت: اجرای دقیق تکالیف مندرج در قانون هوای پاک و مصوبات دولت و یکسری از تکالیف مهم و اثربخش در کاهش آلودگی هوا که در قالب قانون هوای پاک و آیین نامه های اجرایی پیش‌بینی شده است از جمله از رده خارج کردن خودروها و موتورسیکلت‌های فرسوده از جمله این دلایل به شمار می روند.
این استاد دانشگاه شریف ادامه داد: از اصلی‌ترین راهکارهایی که اجرای آن می توانست در جهت کنترل و بهبود آلودگی هوا بسیار اثر گذار باشد اما به دلایلی از جمله تحریم، افزایش هزینه و عدم تامین اعتبارات لازم موفق نشد، توسعه و نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی است.
عباسپور عدم اجرای ماده ۱۷ قانون هوای پاک یعنی معاینه موتورخانه ها و سامانه احتراقی و همچنین عدم اجرای کامل طرح کهاب (کنترل، هدایت، انتقال و بازیافت بخارات بنزین) که یکی از طرح ها و اقدامات مهم برای کاهش آلاینده‌های خطرناک شناخته می‌شود را از دیگر دلایل اجرا نشدن برنامه کاهش آلودگی هوا بر شمرد.
وی همچنین به تشریح راهکارهای مختلف برای کاهش آلودگی هوا پرداخت و گفت: راهکار هایی از جمله نوسازی و توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی، توسعه قطار شهری، اجرای طرح‌های ترافیکی، ارتقای معاینه فنی، توسعه حمل و نقل پاک، اصلاح سوخت صنایع و نیروگاه ها، جابجایی صنایع آلاینده از اطراف شهرها و نصب تجهیزات فیلتراسیون آلاینده‌ها در صنایع و نیروگاه‌ها و برقی سازی موتورسیکلت ها را از جمله این راهکارها عنوان کرد.
استاد دانشگاه صنعتی شریف افزود: اگر قرار است در آینده این معضل زیست محیطی را در کلانشهرها کنترل و حل کنیم تامین نیازمندی ها و فراهم کردن بستر اجرای کار برای اجرای تکالیف و راهکارها الزامی است و باید موانع اجرایی کارها را شناسایی و رفع کرد.
عباسپور تصریح کرد: همچنین با نصب فیلتر جاذبه دوده بر روی ناوگان حمل و نقل عمومی فرسوده در حال تردد که از سوخت گازوئیل استفاده می کنند و سهم بیشتری از منابع متحرک را در انتشار ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون و دی اکسید کربن گوگرد به عهده دارند، می‌توان میزان انتشار آلاینده های گازی و ذرات را کاهش داد.
وی جایگزین کردن وسایل نقلیه انژکتوری به جای وسایل نقلیه کاربراتوری از جمله موتورسیکلت‌ها که در شهرهای بزرگ به دلیل فرار از ترافیک بیشتر از آنها استفاده می شود، را راهکار دیگری برای کاهش آلودگی هوا عنوان کرد.
عضو هیئت علمی دانشکده مکانیک دانشگاه شریف بیان کرد: ایجاد ایستگاه حمل و نقل عمومی اعم از مترو اتوبوس در فاصله کمی از مناطق مسکونی و یا محل کار افراد باعث ترغیب بیشتر مردم جهت استفاده از وسایل نقلیه عمومی می‌شود و کمتر از وسایل نقلیه شخصی استفاده می کنند، در نتیجه کاهش تردد خودروی شخصی یعنی کاهش منابع انتشار آلایندگی و در نتیجه کاهش آلودگی هوا. همچنین تولید انرژی پاک از طریق توسعه نیروگاه‌های تجدیدپذیر که حدود ۹۷ درصد پایه تولید انرژی برق کشور از طریق سوخت های فسیلی تامین می شود که موجب آلودگی هوا می شوند، یکی دیگر از راهکارهای کاهش آلودگی هوا کاهش مصرف انرژی است چرا که مصرف بالای انرژی مصرف بیشتر سوخت های فسیلی و در نتیجه افزایش آلودگی هوا.
طیبه حمزه لوییان یکی دیگر از اساتید دانشگاه صنعتی شریف نقش تشکل‌های غیردولتی را در رفتار زیست محیطی افراد اثرگذار دانست و گفت: تشکل‌های فعال در حوزه محیط زیست می‌تواند علاوه بر آگاهی بخشی مردم با فشار بر دستگاه‌های دولتی در کنترل آلودگی هوا موثر باشند.
وی با اشاره به نقش وسایل نقلیه و تاثیر آن بر آلودگی هوا گفت: بخش عمده‌ای از ذرات معلق در هوا ناشی از موتورهای دیزلی است که با قرار دادن کاتالیست تصفیه گاز اگزوز می‌توان آلودگی را کنترل کرد. زیرساختی برای کاتالیت‌موتورهای دیزل نداریم که بتوانیم آن را ارزیابی کنیم؛ بنابراین در بررسی منبع ایجاد آلودگی در حوزه دیزل دچار مشکل هستیم اما تجهیزات آلاینده بنزین سوز وضعیت بهتری دارد.
