وقتی دانشگاه بااهمیت تر از «اتاق فکر» می شود

«کری دوبرشن» استادیار علوم سیاسی دانشگاه بریتیش کلمبیا کانادا به دولتها و تصمیم گیرندگان کلان آنها پیشنهاد می کند که نگاه دوباره ای به اتاقهای فکر و گزارشهای آنها داشته باشند.

وی به تازگی جزئیات مطالعه ای را منتشر نموده و به نکاتی اشاره کرده که نشان می دهد در بسیاری از موارد گزارش یا تحلیل ارایه شده از سوی یک دانشگاه به مراتب می تواند وجاهت قانونی و اعتبار بیشتری نسبت به گزارشهای منتشر شده با اهداف مشابه از سوی گروههای مشاور یا اتاقهای فکر داشته باشند. در این مطالعه جامع نتیجه گیری شده است که در بسیاری از موارد تفاوت آشکاری میان نقطه نظرات کارشناسی اتاقهای فکر و نظرات کارشناسانه شخصیتهای آکادمیک درخصوص موضوعی واحد وجود دارد.

دوبرشن در ادامه می گوید: صرفه نظر از محتوا و تنها به این دلیل که گزارشی خاص توسط صاحبنظران دانشگاهی ارایه شده از اعتبار چشمگیری در نظر مقامات دولتی برخوردار می شود.

در این مطالعه جامع نتیجه گیری شده است که در بسیاری از موارد تفاوت آشکاری میان نقطه نظرات کارشناسی اتاقهای فکر و نظرات کارشناسانه شخصیتهای آکادمیک درخصوص موضوعی واحد وجود دارد

نتایج این مطالعه، دوبرشن و سایر کارشناسان را متحیر کرده است. اوج این شگفتی مربوط به زمانی شد که گزارشی از سوی یک اتاق فکر معروف در کانادا موسوم به Fraser Institute منتشر شد. سپس داوطلبینی که در جریان این گزارش قرار داشتند نسخه دیگری از آن را دریافت کردند که تصور می کردند از سوی شخصیتهای دانشگاهی نوشته شده است. در این وضعیت آنها با جدیت و دقت به مراتب بیشتری این گزارش را مرور می کردند.

همچنین در بخش دیگری از این گزارش مشخص شد مردم به گزارش ارایه شده از سوی یک اقتصاددان دانشگاهی توجه چشمگیری نشان دادند که علت آن بالا بودن اعتبار وی در نگاه مردم بوده است. اما وقتی تهیه همین گزارش به دست یکی از اتاقهای فکر کانادا موسوم به Policy Alternatives سپرده شد دوبرشن و همکارانش در کمال شگفتی متوجه شدند که اقبال عمومی نسبت به آن کاهش چشمگیری پیدا کرده است.

منبع: eurekalert

مترجم:مهدی پیرگزی

No tags for this post.