عود سرطان پروستات در افراد سیگاری پس از جراحی

با آماری بیش از 92000 مورد مرگ در سال 2012(در حدود 9 درصد از مرگ‌ و میر مردان)، سرطان پروستات سومین سرطان شایع در بین مردان است. در حدود 30٪ از بیماران مبتلا به سرطان پروستات که تحت درمان پروستاتکتومی رادیکال قرار می‌گیرند مجددا عود کردن بیوشیمیایی بیماری را 10 سال پس از عمل جراحی تجربه می‌کنند. عود کردن بیوشیمیایی توسط افزایش PSA، آنتی ژن اختصاصی پروستات تعیین می‌شود.

یک گروه بین المللی از دانشمندان و پزشکان آمریکایی و اروپایی در تحقیق جدیدی به بررسی سوابق عود سرطان پروستات بیوشیمیایی در 7191 مردی که پروستات آنها قبلا توسط جراحی پروستاتکتومی رادیکال برداشته شده بود پرداختند. از بین این مردان، تقریبا یک سوم آنها هرگز سیگاری (2513، یا 34.9 درصد) نبودند، یک سوم دیگر سیگاری‌های ترک کرده (2269، و یا 31.6٪) بودند و یک سوم نیز (3409، و یا 33.5٪) تا به امروز به استعمال سیگار ادامه می‌دادند. این بیماران تقریبا به مدت 28 ماه پیگیری شدند.

نتایج نشان داد که به طور میانگین پس از 28 ماه، سیگاری‌های فعلی با خطری دوبرابر (2.26HR) بیشتر از افراد غیر سیگاری برای عود مجدد سرطان مواجه هستند. حتی کسانی که سیگار کشیدن را در 10 سال گذشته ترک کرده بودند نیز همچنان در معرض خطر قابل توجهی از عود سرطان هستند که در حدود همان سطحی (2.03HR) است که برای افراد سیگاری فعلی وجود دارد و تنها در سیگاری‌هایی که بیش از 10 سال پیش استعمال سیگار را ترک کرده بودند، خطر عود سرطان کاهش یافته است.

سرپرست گروه پژوهشگران دکتر مالته ریکن ازبیمارستان دانشگاه، بازل سوئیس می‌گوید: «این یک تجزیه و تحلیل جدید است، اما به نظر می‌رسد که تاییدی بر ادعای ما در بسیاری از انواع دیگر سرطان‌ها باشد؛ اساسا، سیگار کشیدن خطر عود سرطان پس از درمان‌های اولیه را افزایش می‌دهد. در سراسر اروپا مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات به طور گسترده‌ای متفاوت است و این واقعیت که عود سرطان می‌تواند به طور چشمگیری به علت سیگار کشیدن باشد، احتمالا یکی از معیارهایی است که می‌تواند در تفاوت مرگ و میر ناشی از سرطان پروستات نقش داشته باشد. این دلیل دیگری برای اجتناب از استعمال دخانیات است اما بنابر واقعیتی که نشان می‌دهد خطر سرطان پس از 10 سال ترک کردن کاهش می‌یابد، باید به هر کسی که به سرطان پروستات مبتلا می‌شود توصیه اکید کرد که بلافاصله استعمال سیگار را ترک کند.»

 دبیر کل سابق انجمن اورولوژی اروپا، پراندرس آبراهامسون از مالموی سوئد می‌گوید: « سرطان پروستات اصلی‌ترین علت مرگ و میر ناشی از سرطان برای مردان در جهان غرب است. پیشتر تعدادی از مطالعات به این که چگونه رژیم غذایی و عوامل محیطی بر خطر سرطان تاثیر می گذارند پرداخته‌ بودند اما این اولین گزارشی است که روشن می‌کند کشیدن سیگار خطر ابتلا به سرطان پروستات را در محدوده زمانی معین بعد از عمل جراحی افزایش می‌دهد و در نتیجه، گامی بزرگ برای توصیه اکید مبنی بر توقف سیگار کشیدن در بیمارانی که مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده شده‌اند است.»

 

سرطان پروستات

سرطان پروستات یا چنگار پروستات در واقع ایجاد سلول‌های سرطانی در پروستات است که می‌تواند باعث انسداد در دستگاه ادراری یا متاستاز به سایر اعضای بدن شود. در کشورهای پیشرفته سرطان پروستات شایع‌ترین سرطان پس از سرطان پوست و مرگ آورترین سرطان در مردان پس از سرطان ریه است.

علت این نوع سرطان به طور دقیق مشخص نیست. اما زمینه ژنتیکی (سیاه پوستان آمریکا بیشتر مبتلا می‌شوند)، عوامل هورمونی (شانس بروز سرطان پروستات با گذشت سن بالا می‌رود و ممکن است به علت تغییرات هورمونی حاصله نظیر کم شدن مقدار آندرسترون و یا افزایش مقادیر سرمی استروژن و استرادیول باشد)، رژیم غذایی (مصرف زیاد چربی با ایجاد تغییر در متابولیسم کلسترول و استروئید شانس بروز سرطان را افزایش می‌دهد. مصرف سبزیجات یا رنگدانه‌های سبز و زرد یک اثر حفاظتی از بروز سرطان پروستات دارد)، عوامل شیمیایی سرطان زا (تماس با عوامل شغلی و محیطی شانس بروز سرطان را بیشتر می‌کند، شغل‌هایی که شانس بروز سرطان را بیشتر می‌کنند شامل کارگرانی که با کودها، بافتنیها و لاستیک سر و کار دارند، تماس با باتری‌های حاوی کادمیوم و ویروس‌ها (با مشاهده ویروس در بافت سرطانی پروستات توسط میکروسکوپ الکترونی) را در بروز سرطان پروستات موثر می‌دانند. اپیدمیولوژی نشان داده است که عوامل وراثتی در ده درصد موارد نقش دارد.

با توجه به اینکه اندازه پروستات بعد از سن حدود ۴۵ تا ۵۰ سالگی شروع به رشد می‌کند به افراد بالای این سن توصیه می‌شود هر روز یک گوجه فرنگی خام مصرف کنند.

لیکوپن یکی از آنتی‌اکسیدان‌های مهم موجود در گوجه فرنگی است که می‌تواند از بروز سرطان پروستات پیش‌گیری کند. اندازه گیری PSA در مردان بالای چهل سال برای غربالگری و شناسایی این سرطان در مراحل اولیه توصیه می‌شود. توصیه می‌شود که مردان سالانه به ‌منظور غربالگری این بیماری، با استفاده از معاینه پروستات (DRE) و آنتی‌ژن اختصاصی پروستات (PSA) در خون، اقدام کنند. میزان بالای PSA (بيش‌تر از 4ng/ml) می‌تواند نشان‌دهنده وجود سرطان پروستات و یا دیگر شرایط غیرسرطانی پروستات باشد. با این‌حال در 10درصد موارد سرطان پروستات میزان PSA به بيشتر از این مقدار افزایش پیدا نمی‌کند. پژوهشگران به این نتیجه رسیده‌اند که موثرترین استراتژی این است که آزمایش PSA در 40 سالگی آغاز شود و در 45 سالگی و 50 سالگی تکرار شود و پس از آن هر 2 سال یکبار تکرار شود. در افراد با PSA بالا نمونه برداری و سونوگرافی پروستات نیز توصیه می‌شود.

 

علایم و نشانه‌ها

علایم این نوع سرطان شامل تکرر ادرار، احتباس ادرار، کاهش قطر و فشار جریان ادرار وقطره قطره شدن انتهای ادرار است که مشابه علایم هایپرپلازی خوش‌خیم پروستات است و متاستازهای استخوانی می‌توانند موجب درد شوند. در صورت دیده شدن علامت‌های چون اختلال در آغاز ادرار، تکرر ادرار مخصوصا در شب‌ها، خارج شدن ادرار به صورت قطره قطره، خروج ادرار با فشار کم، وجود خون یا لخته خون در ادرار، درد هنگام دفع ادرار، درد در ناحیه لگن و پایین کمر اگر متناوب باشد، کاهش وزن یا کاهش اشتها به صورت ناخواسته حتما به پزشک مراجعه شود.

 

درمان در مراحل مختلف

درمان سرطان پروستات در مراحل اولیه شامل جراحی و یا پرتودرمانی است. جراحی معمولا برای افراد زیر ۷۰ سال بدون ناراحتی‌های قلبی و ریوی در نظر گرفته می‌شود. پرتودرمانی با نتیجه کاملا یکسان در مقایسه با جراحی برای افرادی‌که عوارض جراحی را نمی‌پسندند و یا سن بالای ۷۰ سال در نظر گرفته می‌شود.

در صورتیکه درجه بدخیمی پروستات ( گلیسون ) در گزارش پاتولوژی بالاتر از ۸ باشد و یا PSA بالاتر از ۲۰ باشد جراحی توصیه نمی‌شود ( حتی در افراد جوان ). علت این است که در بسیاری از موارد بیماران پس از جراحی نیاز به اشعه درمانی دارند و عوارض در کل بیش از درمان با پرتودرمانی به تنهایی خواهد بود.

 

درمان در مراحل پیشرفته

در مراحل پیشرفته درمان قطعی سرطان پروستات پرتودرمانی همراه با هورمون درمانی است.

پرتودرمانی که ممکن است به ‌وسیله کاشت املاح طلا در پروستات یا قرار دادن مواد پرتوزا (رادیواکتیو) در داخل پروستات (برکیتراپی) یا تابش اشعه با ولتاژ بالا توسط منبع خارجی صورت گیرد.

درمان جراحی نیز شامل پروستاتکتومی ترانس یوترال و پروستاتکتومی رادیکال است. پروستاتکتومی ترانس یوترال برای تومورهای خوب دیفرانسیه با حجم کم یا به عنوان یک عمل تسکینی برای رفع انسداد انجام می‌شود و در واقع یک آدنکتومی است از بافت جدید و پروستات حقیقی و کپسول فیبروتیک آن را خارج نمی‌کنند. پروستاتکتومی رادیکال از طریق پرینه یارتروپیک انجام می‌شود و محتویاتی مانند تمام غده پروستات، کپسول بیرونی، وزیکول سیمینال‌ها، مقاطعی از وازود فرانها و قسمتی از گردن مثانه خارج می‌شود.

منبع

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا