کشف درمان نوآورانه ای برای بیماری نقرس

به گزارش سیناپرس، نقرس اولین بار توسط مصریان باستان حدود 2600 قبل از میلاد، شناسایی شد و در حال حاضر تخمین زده می شود که نزدیک به 60 میلیون نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا هستند.

بیماری نقرس، شایع ترین شکل آرتریت التهابی است که در اثر افزایش اسید اوریک در خون ایجاد می شود. یکی از عوامل افزایش دهنده اسید اوریک، مصرف زیاد مواد غذایی حاوی اسید آمینه ی پورین، مثل الکل و گوشت است.

اسید اوریک، با تجمع در بدن، کریستال های سوزنی شکلی را در داخل و اطراف مفاصل تشکیل می دهد که معمولاً از پا شروع می شود. رسوبات کریستالی، منجر به تشدید درد، تورم و حساسیت مفاصل می شوند و می توانند به آسیب مزمن مفصلی بیانجامند که توانایی حرکتی بیماران را محدود می کند.

مدت‌ هاست که علت اصلی نقرس، غلظت بالای اسید اوریک در گردش خون (معروف به هیپراوریسمی) در نظر گرفته می ‌شود، با این حال به طور غیر منتظره ای، اکثر افرادی که سطح اسید اوریک بالایی دارند، هرگز به این بیماری مبتلا نمی ‌شوند. بنابراین هیپراوریسمی نمی تواند تنها عامل تحریک کننده رسوب کریستال اسید اوریک در مفاصل باشد؛ پس چه جیز دیگری در بروز این بیماری نقش دارد؟

اکنون، یک تیم تحقیقاتی بین المللی به رهبری دانشکده پزشکی دانشگاه کالیفرنیا سن دیگو، مسیر مولکولی جدیدی را شناسایی کرده اند که منجر به نقرس و فرسایش بافت مفصلی می شود. محققان، لوبریسین، یک پروتئین موجود در مایع مفصلی، را به عنوان هدف درمانی جدیدی برای پیشگیری و درمان بیماری خطرناک نقرس، معرفی کرده اند.

در این مطالعه، محققان، یک مورد نادر از نقرس را مورد مطالعه قرار دادند که در آن، بیمار، دارای رسوبات کریستال اسید اوریک و فرسایش در مفاصل خود بود، بی آنکه سطوح بالایی از اسید اوریک در خون وی، یافت شود.

پژوهشگران توضیح داده اند:این اختلال غیرعادی، فرصتی منحصر به فرد ایجاد کرد تا از دید دیگری به آرتریت نقرسی بنگریم و فرآیندهای مولکولی مستقل از هیپراوریسمی، که منجر به پیشرفت بیماری می شوند را شناسایی کنیم.

با استفاده از توالی یابی کل ژنوم و توالی یابی RNA، محققان توانستند مسیر مولکولی اصلی را در بیمار شناسایی کنند که از طریق کاهش قابل توجه لوبریسین، دچار اختلال شده بود. این پروتئین مخاطی، از بافت های مفصلی محافظت می کند و با تنظیم عملکرد نوع خاصی از گلبول های سفید خون، باعث التهاب در مفصل می شود.

آزمایش‌ های اضافی تأیید کردند:در شرایط سالم، لوبریسین، ترشح اسید اوریک و زانتین اکسیداز (آنزیمی که مسئول تولید اسید اوریک است) را توسط گلبول ‌های سفید، سرکوب می ‌کند و همچنین مانع از کریستال شدن اسید اوریک در مفاصل می ‌شود. سپس، محققان با بررسی چندین بیمار مبتلا به نوع رایج نقرس، مشاهده کردند که سطح لوبریسین به طور قابل توجهی در این بیماران نیز، پایین بود.

دانشمندان اظهار داشته اند: یافته‌ های ما نشان داد که پروتئین لوبریسین، می تواند یک نشانگر زیستی جدید برای پیش بینی خطر ابتلا به نقرس در بیماران باشد. ما امیدواریم که نتایج ما، به توسعه داروهای جدید برای پیشگیری از آرتریت نقرسی کمک کنند.

یافته های تحقیقاتی در مجله Arthritis & Rheumatology قابل دسترسی هستند.

ترجمه: سنا دلفیه

No tags for this post.