لیزر درمانی تجربی حافظه کوتاه مدت را تقویت می‌کند
دانشمندانی که پتانسیل لیزر درمانی غیرتهاجمی را برای بهبود عملکرد شناختی بررسی می‌کنند، نتایج اولیه امیدوارکننده‌ای را به دست آورده‌اند. هنوز سوالات مهمی وجود دارد که باید به آنها پاسخ داد، اما این تیم توانایی تقویت حافظه کوتاه مدت در افراد انسانی را با هدف قرار دادن مناطق خاصی از مغز از طریق جمجمه با طول موج‌های خاص نور لیزر را نشان داده‌اند.
به گزارش سیناپرس اردبیل، درمان تجربی مورد بررسی در این مطالعه، تعدیل نوری جمجمه ای (tPBM) نامیده می‌شود و شامل انتقال فوتون‌های نور از طریق جمجمه برای ایجاد تغییرات در فعالیت مغز است. مطالعات نشان داده‌اند که چگونه این فناوری می‌تواند جنبه‌های مختلف عملکرد مغز مانند اکسیژن رسانی به مغز را بهبود بخشد. محققان همچنین در حال بررسی چگونگی استفاده از آن برای درمان اختلالات مغزی مانند پارکینسون و آلزایمر هستند و کارآزمایی‌های بالینی در حال بررسی اثرات آن بر اختلال طیف اوتیسم هستند.
مطالعات همچنین نشان داده‌اند که tPBM می‌تواند باعث بهبود حافظه در موش‌ها شود، اما این موضوع هنوز در انسان‌ها کشف نشده بود. از این رو، دانشمندان دانشگاه بیرمنگام و دانشگاه نرمال پکن چین با استخدام 90 مرد و زن بین سنین 18 تا 25 سال و اعمال نور درمانی لیزری بر روی قشر پیش پیشانی راست مغز، این کار را مورد بررسی قرار دادند.
این ناحیه از مغز نقش مهمی را در حافظه کوتاه‌مدت ایفا می‌کند و این تیم تحقیقاتی آن را با تغییراتی از tPBM مورد هدف قرار دادند تا هرگونه تأثیر بالقوه بر این عملکرد را کشف کنند. این روش شامل درمان برخی از بیماران با نور لیزر در طول موج‌های 1064 نانومتر و برخی با طول‌موج‌های کوتاه‌تر بود، در حالی‌که برخی دیگر درمان را در قشر جلوی پیشانی چپ انجام دادند. همه افراد با لیزر ساختگی تحت درمان قرار گرفتند تا اثر دارونما رد شود.
پس از 12 دقیقه درمان، افراد تحت آزمون وظایف حافظه را انجام دادند به‌طوری که از آنها خواسته شد جهت یا رنگ مجموعه‌ای از آیتم‌ها را روی صفحه به خاطر بیاورند. افرادی که لیزر درمانی را در طول موج 1064 نانومتر دریافت کرده بودند در سطح بالاتری عمل کردند و به طور متوسط 1/2 شیء را به خاطر داشتند، در حالی‌که افرادی که سایر اشکال درمان را دریافت کردند میانگین 9/1 را به خاطر داشتند که معادل 10 درصد بهبود است.
دونگ‌وی لی یکی از پژوهشگران این مطالعه می‌گوید: «افراد مبتلا به بیماری هایی مانند اختلال کمبود توجه بیش فعالی یا سایر بیماری‌های مرتبط می‌توانند از این نوع درمان سود ببرند که ایمن، ساده و غیرتهاجمی بوده و عوارض جانبی نیز ندارد».
در طول آزمایشات، این تیم تحقیقاتی فعالیت مغزی افراد را با یک نوار مغزی (EEG) که تغییراتی مطابق با بهبود حافظه را نشان می‌داد، بررسی کردند. اگرچه نتایج این مطالعه نوید خوبی برای کاربرد بالینی tPBM در آینده است، اما هنوز کار زیادی برای انجام دادن وجود دارد تا مشخص شود که دقیقاً چرا این اثرات را داشته و چقدر دوام خواهد داشت.
ما به تحقیقات بیشتری نیاز داریم تا دقیقا بفهمیم چرا tPBM این اثر مثبت را دارد، اما ممکن است که نور، اندامک‌های میتوکندری را در سلول‌های عصبی در قشر جلوی پیشانی تحریک می‌کند و این تأثیر مثبتی بر سلول‌ها دارد. پروفسور اوله جنسن، یکی دیگر از محققان این مطالعه گفت: «ما همچنین بررسی خواهیم کرد که این اثرات تا چه مدت ممکن است ادامه داشته باشد. واضح است که اگر این آزمایش‌ها به مداخله بالینی منجر شود، ما باید مزایای طولانی‌مدتی را ببینیم».
این تحقیق در مجله Science Advances منتشر شده است.
مترجم: تقی قاسمی
منبع: New atlas
