کیفیت دوران اولیه زندگی تضمین کننده سلامتی در پیری
به گزارش سیناپرس، محققان کالج دانشگاهی لندن، در یک مطالعه جدید که بر روی مگس های میوه انجام شد، نشان داده اند که تجربیات اولیه زندگی، می توانند تاثیر بلند مدتی بر فعالیت ژن های ما داشته باشند.
دانشمندان گزارش کرده اند: “حافظه” بیان ژن، می تواند در طول عمر حفظ شود و این امر می تواند هدف جدیدی برای بهبود سلامت در اواخر عمر، ارائه دهد.
محققان گفته اند: سلامتی در دوران پیری تا حدی به آنچه فرد در دوره جوانی یا حتی در رحم تجربه کرده است، بستگی دارد. یافته های ما، نشان داده است که تغییر در بیان ژن، در دوران جوانی منجر به ایجاد یک حافظه می شود که میتواند تا بیش از نیم عمر، بر سلامتی افراد تأثیر بگذارد.
دانشمندان در تحقیقات قبلی خود دریافته بودند: گروهی از مگس های میوه که در اوایل زندگی، با رژیم های غذایی پر کربوهیدرات تغذیه می شدند، حتی درصورت اصلاح رژیم غذایی در بزرگسالی، زندگی کوتاه تری داشتند. حالا محققان، مکانیسمی را کشف کرده اند که می تواند دلیل این یافته را توضیح دهد.
در مطالعه قبلی مشخص شد؛ یک رژیم غذایی با قند بالا، یک فاکتور رونویسی به نام dFOXO، که در متابولیسم گلوکز نقش دارد، را مهار می کند. بنابراین تیم تحقیقاتی به دنبال این بود که با افزایش مستقیم فعالیت dFOXO، این اثر را معکوس کند.
فاکتورهای رونویسی پروتئین هایی هستند که رونویسی یا کپی اطلاعات از DNA به RNA پیام رسان، را تنظیم می کنند. این موضوع، اولین و کلیدی ترین مرحله در بیان ژن است. به گزارش سیناپرس، در این مطالعه، محققان، dFOXO را از طریق افزایش سطح آن در مگس های میوه ماده، در طول سه هفته اول بزرگسالی، فعال کردند.
پژوهشگران، دریافتند: این تجربیات اولیه، باعث تغییراتی در کروماتین شد؛ سپس این تغییرات ادامه یافته و منجر به بیان متفاوت ژن ها در اواخر زندگی شد. این امر، برخی تغییراتی را که بخشی از روند طبیعی پیری محسوب می شوند، خنثی کرد و در نهایت سلامتی را در اواخر عمر بهبود بخشید.
کروماتین، مجموعه ای از DNA و پروتئین است که عملکرد اصلی آن، بسته بندی مولکولهای طولانی DNA در ساختارهای فشرده و متراکم تر است.
محققان اظهار داشته اند: آنچه در اوایل زندگی یک حیوان یا یک فرد اتفاق می افتد، می تواند تاثیر بلندمدتی بر فعالیت ژن ها در اواخر زندگی، بگذارد. به عنوان مثال، داشتن یک رژیم غذایی نامناسب در اوایل زندگی، می تواند با تغییر نحوه بیان ژن ها، بر متابولیسم ما در اواخر زندگی تأثیر بگذارد؛ اما خوشبختانه، امکان معکوس کردن این اثر وجود دارد.
محققان اضافه کرده اند: یافته های آنها می تواند به راه هایی برای تحت تاثیر قرار دادن سلامت در دوران پیری، منجر شود. اکنون که می دانیم چگونه حافظه بیان ژن می تواند در طول عمر حفظ شود و بر فعالیت ژن ها تأثیر بگذارد، ممکن است بتوانیم راه هایی را برای مقابله با این تغییرات در مراحل بعدی زندگی و حفظ سلامت افراد به مدت طولانی تر، ارائه دهیم.
نتایج این تحقیق در مجله Nature Aging منتشر شده اند.
ترجمه: سنا دلفیه
No tags for this post.
