بازگشت فوک های خزدار برای گونه های دیگر خطرناک است

به گزارش سیناپرس، در قطب جنوب جمعیت فوک های خزدار در حال رشد است. فوک‌های خزدار قطب جنوب پس از نابودی تقریبی توسط شکارچیان در اوایل قرن بیستم، راه خود را به سمت مرزهای جدید باز می ‌کنند. یک مطالعه اخیر هشدار می دهد که بازیابی آنها به قدری موفقیت آمیز بوده است که این حیوانات از محدوده تاریخی شناخته شده خود فراتر رفته و باعث ایجاد چالش های غیرمنتظره زیست محیطی برای پوشش گیاهی شکننده قطب جنوب شده است.

از حدود سال 2010، محل زندگی فوک های خزدار از مرکز زیست خود در جزیره جورجیا جنوبی در پایین شبه جزیره قطب جنوب گسترش یافته و به سمت جنوبی خلیج مارگریت می رسد.

پیتر کانوی (Peter Convey) بوم‌شناس موسسه بریتیش قطب جنوب و پژوهشگر ارشد این مطالعه جدید می ‌گوید: حضور آنها بسیار دورتر از جنوب است که قبلاً آنها را می ‌دیدیم. این گسترش بیشتر توسط گونه های جوان و نرهای غیر مولد هدایت می شود. وقتی این فوک‌های خزدار به خشکی می ‌روند، پوشش گیاهی شکننده ساحلی را که در زمین‌های محدود و بدون یخ قطب جنوب رشد می ‌کند، زیر پا می ‌گذارند.

او می افزاید: آسیب هایی که فوک های خزدار به گیاهان وارد می کنند شامل خزه های شکننده و گلسنگ هایی است که در ساحل رشد کرده و به شدت تحت تاثیر فوک ها قرار گرفته است. کنوی می گوید در سال 1977 حدود 1600 فوک در جزیره سیگنی وجود داشت اما در اواسط دهه 1990، بیش از 20 هزار فوک وجود داشت. این افزایش جمعیت علاوه بر زیر پا گذاشتن پوشش گیاهی، اجابت مزاج و ادرار کردن فوک‌ها در نزدیکی دریاچه‌های آب شیرین این جزیره، به اتروفیکاسیون آنها کمک کرده است.

کنوی نگران است که برنامه ‌های کنونی که بر حفاظت از قطب جنوب نظارت می ‌کنند فقط تاثیرات انسانی بر این قاره را در نظر می ‌گیرند. اما برای او، مقیاس تأثیر فوک ها بسیار بیشتر از انسان است.

برایان سیلیمن (Brian Silliman) زیست‌شناس دریایی در دانشگاه دوک در کارولینای شمالی معتقد است که گسترش فوک‌ها ممکن است موردی برای استعمار مجدد در محدوده تاریخی کامل آنها باشد. سیلیمن می‌ گوید، زمانی که به گونه ‌های در حال بازگشت نگاه می‌ کنیم، متوجه می شویم که این گونه ها کارهایی را انجام می ‌دهند که توقع نداشتیم به وقوع به پیوندند.

به گفته محققان مشخص نیست که سطح جمعیت فوک های خزدار قطب جنوب قبل از شکار بی رویه تاریخی چقدر بوده یا دقیقاً در کجا توزیع شده است. با این حال، کنوی تأکید می‌ کند که هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد فوک‌ها تا به حال از این سواحل خاص عبور کرده ‌اند.

وی در ادامه تاکید می کند: از بین بردن فوک ها گزینه پیشنهادی او نیست و نباید باشد. با این حال، این سوال که چگونه به جمعیت فوک های خزدار پاسخ دهیم، یک سردرد مدیریتی است که نیاز به تصمیم گیری های دشواری دارد. در هسته خود، وضعیت این سوال را مطرح می کند که آیا اکوسیستم های زمینی قطب جنوب باید نسبت به فوک های خزدار در حال گسترش آن اولویت داشته باشند یا خیر.

کلر کریستین (Claire Christian) مدیر اجرایی ائتلاف قطب جنوب و اقیانوس جنوبی، یک سازمان غیردولتی که به حفاظت از قطب جنوب و آب های اطراف آن اختصاص دارد، می گوید که سیستم پیمان قطب جنوب بر اساس اطلاعات نسبتاً محدود انتخاب های سختی دارد. شناسایی بالقوه نقاط حساس پوشش گیاهی که باید از فوک های خزدار خطاکار محافظت شوند، ممکن است یکی از رویکردها باشد. کنوی موافق است که این یک راه حل بالقوه است.

با این حال، انجام اقداماتی برای محافظت از این زمین مانند نصب حصارها یک مداخله انسانی دیگر با عواقب احتمالاً پیش‌بینی نشده خواهد بود. به گفته او نرده ها در برخی مکان ها مستقر شده اند که موفقیت های متفاوتی داشته است.

به گزارش سیناپرس، آلی کریستن (Ally Kristan) زیست‌شناس دریایی در دانشگاه ایالتی لوئیزیانا می گوید: از اجرای روش‌های کنترل بر روی جمعیتی که قبلاً به ‌طور گسترده و فاجعه ‌بار تحت تأثیر فعالیت های انسانی قرار گرفته ‌اند، باید صرف نظر کرد. کریستن می‌ گوید صرف نظر از جایی که قبلاً در آن زندگی می ‌کردند، فوک‌های خزدار اکنون در یک اکوسیستم تغییر یافته و کنونی قرار دارند. او اضافه می کند که هیچ راهی برای بازگشت همه چیز به حالت عادی وجود ندارد.

مترجم: مهدی فلاحی پناه

منبع: hakaimagazine

No tags for this post.