سیر صعودی ابتلا به تومورهای نورواندوکرین
به گزارش انجمن کلینیکال آنکولوژی ایران، دکتر 'شقایق کامیان' روز پنجشنبه در حاشیه برگزاری همایش یک روزه تومورهای نورواندوکرین اظهار کرد: تومورهای نورواندوکرین جزو تومورهای ناشایع و ناشی از اختلالات ژنتیکی هستند که می توانند ارگان های های مختلف بدن را درگیر کنند.
وی افزود: بر اساس تحقیقات انجام شده و بر پایه اطلاعات ثبت شده توسط محققان آمریکایی در سال 2004 مشخص شد از هر صد هزار نفر 5 نفر به این تومور مبتلا می شوند.
تومور نورواندوکرین (Neuroendocrine Tumor ) درسلول هایی تشکیل می شود که در پاسخ به علامت یا سیگنال دریافتی از سیستم عصبی، هورمون ترشح می کنند.
از جمله نمونه های تومور های نورواندوکرین می توان به تومورهای کارسینویید (شبیه سرطان)، تومور های سلول جزیره ای، کارسینوم های مدولار تیروئید، فئوکروموسیتوم ها، و کارسینوم های نورواندوکرین پوست (سرطان سلول مرکل) اشاره کرد.
براساس شواهد موجود، ممکن است این تومورها مقادیر بیشتر از نرمال هورمون ترشح کنند و امکان دارد این امر باعث بروز علائم متفاوتی شود.
دبیر همایش تومورهای نورواندوکرین با بیان اینکه علت بروز این بیماری ناشناخته است، از اختلالات ژنتیکی به عنوان شناخته شده ترین عامل این بیماری یاد کرد.
وی خاطرنشان کرد: تومورهای نورواندوکرین قسمت های مختلف بدن از جمله دستگاه تنفسی، گوارش، غدد فوق کلیه، تیموس و تیروئید را درگیر می کنند.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی ادامه داد: این تومورها درصورت داشتن ترشح، موجب بروز علائمی مانند اسهال و گرگرفتگی می شوند و همچنین می توانند باعث افزایش فشار خون و یا بروز علائم مربوط به افزایش ترشح انسولین و یا سایر هورمون ها شوند که بستگی به ارگانی دارد که به وسیله تومور درگیر شده است اما گاهی نیز می توانند بدون ترشح و علامت باشند.
وی به پیشرفت های صورت گرفته در روش های تشخیص این بیماری طی سال های اخیر اشاره کرد و گفت: آمار مبتلایان به تومورهای نورو اندوکرین بخصوص در دستگاه گوارش از دهه 70 میلادی تاکنون رو به افزایش بوده است که از دلایل آن می توان به استفاده از روش های مختلف تصویربرداری و آزمایشگاهی و پیشرفت روش های تشخیصی اشاره کرد که شناسایی بهتر مبتلایان و افزایش شمار بیماران را به دنبال داشته است.
متخصص کلینیکال انکولوژی خاطرنشان کرد: اگر این بیماری با درگیری همزمان سایر غدد مانند هیپوفیز، پاراتیروئید، پانکراس و غدد فوق کلیوی باشد موجب بروز سندرم ژنتیکی MEN می شود که خود دو نوع دارد و روش های تشخیصی و درمانی خاص خود را داراست.
به گفته وی، برای درمان این تومورها بر حسب مکان درگیری و نوع پاتولوژی و مرحله بیماری از درمان های جراحی و غیر جراحی (درمان های دارویی و سیستمیک) استفاده می شود.
کامیان تصریح کرد: با توجه به شیوع کم این بیماری و این که در همایش های علمی انکولوژی به تومورهای نورواندوکرین کمتر توجه شده است، انجمن کلینیکال انکولوژی تصمیم گرفته با برپایی این همایش به ارائه آخرین دستاوردها و به روز رسانی علم پزشکان در زمینه تشخیص و درمان تومورهای نورواندوکرین بپردازد.
همایش یک روزه تومورهای نورواندوکرین از صبح امروز 24 تیرماه در محل هتل اوین پارسیان با حضور جراحان (سرطان)، متخصصان کلینیکال انکولوژی، هماتولوژی انکولوژی، پزشکی هسته ای و رادیولوژی و داخلی درحال برگزاری است.
