افزایش هدایت گرمایی روغن موتور با استفاده از نانوذرات

یافته‌های اخیر محققان نشان می‌دهد که افزودن نانوذرات به روان سازها و روغن‌های مورد استفاده در خودرو موجب بهبود برخی خواص این سیالات می‌شود.

نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد که این نانوسیالات دارای خواص روان سازی بالا و هدایت گرمایی مناسبی هستند؛ بنابراین این محصولات می‌توانند خودرو را در برابر گرما و خستگی محافظت کنند.
بر اساس نتایج منتشر شده، افزودن نانولوله‌های کربنی، نانوذرات سرامیکی، فلزی و اکسید فلزی می‌تواند روی بهبود کیفیت روغن‌ها و روان سازها مؤثر باشد.
تا پیش از این نانولوله‌‌های کربنی به‌ عنوان بهترین گزینه برای تولید نانوسیالات روان ساز پیشنهاد می‌شدند، اما اخیراً محققان مالزیایی دریافتند که گزینه دیگری نیز وجود دارد که می‌تواند رقیب جدی برای نانولوله های کربنی باشد.
پژوهشگران دانشگاه ناتینگهام مالزی با همکاری محققان دانشگاه تیلور به بررسی تأثیر افزودن نانوورق‌های گرافنی به روان سازهای تجاری پرداختند.
افزایش هدایت گرمایی در روان‌سازها معمولاً به ابعاد، غلظت و نرخ هدایت ورق‌های گرافنی بستگی دارد؛ پژوهشگران این پروژه معتقدند که بهبود خواص روغن‌ها به دلیل مساحت سطحی بالای گرافن است و به میزان توزیع این ماده در روغن وابستگی دارد.
افزایش نرخ هدایت الکتریکی در یک روان ساز به این معنی است که روان ساز می‌تواند با سرعت بیشتری گرما را از موتور خارج کند.
عبدالخلیل راشد از محققان این پروژه بسیار خوش‌بین است که این نانوروان ساز بتواند 20 درصد بیشتر از روغن‌های رایج دوام داشته باشد. در حال حاضر روغن‌های موتور بین پنج تا 10 هزار کیلومتر کارکرد دارند.
تولید این روغن می‌تواند هزینه‌ها را نیز کاهش دهد، چراکه با افزودن مقدار کمی نانوذرات، دیگر نیاز به افزودن ترکیبات به این روغن‌ها نیست.
چالش فعلی محققان یافتن فرمولاسیون مناسب منطبق با استانداردهای صنعتی است.

No tags for this post.