تحقق رویای شهرهای هوشمند در سایه ترافیک شهری

در مورد این موضوع که جمعیت انسانی زیادی در آینده در شهرها زندگی می کنند و این که فناوری اطلاعات برای افزایش خدمات شهری، افزایش امنیت شهری و ارتقای کیفیت کلی زندگی اهمیت دارد، زیاد سخن رفته است. با این حال آنچه واضح نیست این است که هنگامی که دولت ها و شهرداری ها اغلب تحت فشارهای سنگین مالی هستند و برای سرمایه گذاری عمده در زیرساخت جدید با کمبود منابع مواجه هستند، چگونه می توان شهرها را هوشمندتر کرد.

کارشناسان بر این باورند ارزان ترین راهکار برای بدست آوردن مقادیر عظیم داده ها عملیاتی و همچنین بسط دادن پوشش وایرلس برای هر شهروندی در شهرها متصل کردن سریع خودروهایی است که در سطح شهرها در حال تردد هستند.

خودروهای متصل به هم نقاط داغ وای فای ایده آلی برای بسط دادن پوشش وایرلس هستند. وسایط نقلیه در هر جایی که اتصال پذیری در سطح خیابان مورد نیاز است، می توانند وجود داشته باشند. آن ها متصل به باتری های بزرگی هستند که می توان آن ها را دائما شارژ کرد و با تبدیل کردن اتوبوس ها، تاکسی ها و دیگر وسایل نقلیه به نقاط داغ وای فای، می توان به پر کردن گسست دیجیتالی کمک کرد و در یکپارچه کردن بیشتر جامعه مشارکت کرد.

خودروهای متصل به هم می توانند روزانه چندین ترابایت داده را برای ایجاد شهرهای ایمن تر و هوشمندتر جمع آوری کنند. امروزه تمامی خودروهایی که از کارخانجات خودروسازی خارج می شوند، هر یک دارای 60 تا 100 حسگر هستند. می توان از این اتومبیل ها برای کسب دانش اساسی درباره یک شهر استفاده کرد و از طریق آن ها در مورد کیفیت زیرساخت جاده، میکروداده هایی درباره آب و هوایی و سطوح آلودگی هوا اطلاعات مهمی بدست آورد.

کارشناسان بر این باورند ارزان ترین راهکار برای بدست آوردن مقادیر عظیم داده ها عملیاتی و همچنین بسط دادن پوشش وایرلس برای هر شهروندی در شهرها متصل کردن سریع خودروهایی است که در سطح شهرها در حال تردد هستند.

افزون بر این، یک خودروی مجهز به واحد وایرلس آنبورد می تواند به ابزار حسگر داخل اتومبیل یا دوربین هایی متصل شود و از وای فای یا بلوتوث برای جمع آوری و ارسال داده دارای تفکیک پذیری بالا برای کاربردهای کلیدی شهر هوشمند استفاده کند.

خودروهای متصل به هم حاملان ایده آل داده برای اینترنت اشیا هستند

زمانی که خودروها در سراسر شهر حرکت می کنند، می توانند به آسانی داده را با دیگر ابزار متصل به وای فای مانند حسگرهای محیطی، چراغ های راهنما، دوربین ها یا صفحات نمایشگر مبادله کنند. آن ها قادرند به عنوان دریچه های سیار برای گرفتن داده های حیاتی از این ابزار و ارسال آن ها به مرورگرهای ابر الکترونی عمل کنند.

خودروهای متصل به هم قادرند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و در حالت بروز مصیبت به یکدیگر متصل بمانند. علاوه بر این، حتی چنانچه شبکه برق نیز از کار بیفتد، خودروها همچنان باتری هایی خواهند داشت که می توانند برای چند ساعت کار کنند. در این جا با وجود تراکم کافی خودروهای متصل به هم، امکان شکل دادن یک شبکه اورژانس وجود دارد که قادرند در طول ساعات اولیه و بحرانی یک مصیبت ایفای نقش کنند و موقعیت متفاوتی را برای شهروندان یک شهر ایجاد کنند.

خودروهای متصل به هم می توانند از تصادف ها جلوگیری کرده و در مورد برخوردها و تصادفات به یکدیگر هشدار دهند. این اتومبیل ها با تثبیت کردن ارتباطات بی سیم بین خود، قادرند هشدارهایی را برای یکدیگر ارسال کنند و موقعیت و سرعت شان را به یکدیگر به اشتراک گذاشته و میزان ایمنی جاده ای را به حداکثر برسانند. در این جا پیغام های امنیتی می توانند در میان خودروهای متصل به هم در ظرف چند میلی ثانیه تولید شوند و در تصمیم گیری درست در زمان مناسب به رانندگان کمک کنند.

برای رسیدن به پتانسیل کامل ارتباط خودرو با خودرو و خودرو با زیرساخت، پرسش کلیدی این است که چگونه می توان به حجم مهم خودروهای متصل به همی رسید که بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و از طیف وسیعی از کارکردهای شهر هوشمند پشتیبانی کنند.

بررسی دقیق تر این که چگونه شهر پورتوی پرتغال شبکه خودروهای متصل خود را رواج داده، استراتژی ارزشمندی را آشکارسازی کرده است و آن این که نباید نخست بر روی مصرف کنندگان و خودروهای خصوصی تمرکز کرد بلکه باید بر روی ناوگان های تجاری مانند اتوبوس های عمومی، تاکسی ها و کامیون های جمع آوری زباله متمرکز شد.

ثابت شده که شهر پورتو با این استراتژی توانسته بر گسست دیجیتالی غلبه کرده، ایمنی را بالا برده، آلودگی را کاهش داده و همچنین ترافیک را کنترل کند.

 

منبع: مجمع جهانی اقتصاد

ترجمه: شه تاو ناصری

 

 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا