خودروها

در مورد این موضوع که جمعیت انسانی زیادی در آینده در شهرها زندگی می کنند و این که فناوری اطلاعات برای افزایش خدمات شهری، افزایش امنیت شهری و ارتقای کیفیت کلی زندگی اهمیت دارد، زیاد سخن رفته است.

با این حال آنچه واضح نیست این است که هنگامی که دولت ها و شهرداری ها اغلب تحت فشارهای سنگین مالی هستند و برای سرمایه گذاری عمده در زیرساخت جدید با کمبود منابع مواجه هستند، چگونه می توان شهرها را هوشمندتر کرد.

کارشناسان بر این باورند ارزان ترین راهکار برای بدست آوردن مقادیر عظیم داده ها عملیاتی و همچنین بسط دادن پوشش وایرلس برای هر شهروندی در شهرها متصل کردن سریع خودروهایی است که در سطح شهرها در حال تردد هستند.

خودروهای متصل به هم نقاط داغ وای فای ایده آلی برای بسط دادن پوشش وایرلس هستند. وسایط نقلیه در هر جایی که اتصال پذیری در سطح خیابان مورد نیاز است، می توانند وجود داشته باشند. آن ها متصل به باتری های بزرگی هستند که می توان آن ها را دائما شارژ کرد. با تبدیل کردن اتوبوس ها، تاکسی ها و دیگر وسایل نقلیه به نقاط داغ وای فای، می توان به پر کردن گسست دیجیتالی کمک کرد و در یکپارچه کردن بیشتر جامعه مشارکت کرد.

خودروهای متصل به هم می توانند روزانه چندین ترابایت داده را برای ایجاد شهرهای ایمن تر و هوشمندتر جمع آوری کنند. امروزه تمامی خودروهایی که از کارخانجات خودروسازی خارج می شوند، هر یک دارای 60 تا 100 حسگر هستند.

می توان از این خودروها برای کسب دانش اساسی درباره یک شهر استفاده کرد.همچنین می توان در مورد کیفیت زیرساخت جاده، میکروداده هایی درباره آب و هوایی و همچنین سطوح آلودگی هوا اطلاعاتی بدست آورد.

 

 

 

 

افزون بر این، یک خودروی مجهز به واحد وایرلس آنبورد می تواند به ابزار حسگر داخل اتومبیل یا دوربین ها متصل شود و از وای فای یا بلوتوث برای جمع آوری و ارسال داده دارای تفکیک پذیری بالاتر برای کاربردهای کلیدی شهر هوشمند استفاده کرد.

خودروهای متصل به هم حاملان ایده آل داده برای اینترنت اشیا هستند.

زمانی که خودروها در سراسر شهر حرکت می کنند، می توانند به آسانی داده را با دیگر ابزار متصل به وای فای مانند حسگرهای محیطی، چراغ های راهنما، دوربین ها یا صفحات نمایشگر مبادله کنند. آن ها می توانند به عنوان دریچه های سیار برای گرفتن داده های حیاتی از این ابزار و ارسال آن ها به مرورگرهای ابر الکترونی استفاده کرد.

خودروهای متصل به هم می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و در حالت بروز مصیبت به یکدیگر متصل بمانند.

 

حتی چنانچه شبکه برق نیز از کار بیفتد، خودروها همچنان باتری هایی خواهند داشت که می توانند برای چند ساعت کار کنند. با وجود تراکم کافی خودروهای متصل به هم، امکان شکل دادن یک شبکه اورژانس وجود دارد که می توانند در طول ساعات اولیه و بحرانی یک مصیبت دوام بیاورد و موقعیت متفاوتی را برای شهروندان یک شهر ایجاد کند.

خودروهای متصل به هم می توانند از تصادف ها جلوگیری کرده و در مورد برخوردها و تصادفات به یکدیگر هشدار دهند. خودروهای با تثبیت کردن ارتباطات بی سیم بین خود، می توانند هشدارهایی را برای یکدیگر ارسال کنند و موقعیت و سرعت هایشان را به یکدیگر به اشترام گذاشته و میزان ایمنی جاده ای را به حداکثر برسانند. پیغام های امنیتی می توانند در میان خودروهای متصل به هم در ظرف چند میلی ثانیه تولید شوند و در تصمیم گیری درست در زمان مناسب به رانندگان کمک کنند.

برای رسیدن به پتانسلی کامل ارتباط خودرو با خودرو و خودرو با زیرساخت، پرسش کلیدی این است که چگونه می توان به حجم مهم خودروهای متصل به همی رسید که می توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کرده و از طریق وسیعی از کارکردهای شهر هوشمند پشتیبانی کنند.

بررسی دقیق تر این که چگونه شهر پورتوی پرتغال شبکه خودروهای متصلش را رواج داده استراتژی ارزشمندی را آشکارسازی کرده است و آن این که نخست بر روی مصرف کنندگان و خودروهای خصوصی نباید تمرکز کرد بلکه باید بر روی ناوگان های تجاری مانند اتوبوس های عمومی، تاکسی ها و کامیون های جمع آوری زباله باید تمرکز کرد.

 

 

 

ثابت شده که شهر پورتو توانسته بر گسست دیجیتالی غلبه کرده، ایمنی را بالا برده، آلودگی را کاهش داده و توانسته ترافیک را کنترل کند.

چون تقریبا 26 درصد از 1.2 میلیارد خودروی موجود در دنیا به ناوگان های شرکت هایی تعلق دارند و این خودروها می توانند روزانه کیلومترهای زیادی را طی کنند و در نتیجه شروع کردن این فرآیند با خودروهای تجاری بهترین استراتژی برای مقیاس بندی تعداد خودروهای متصل ، بهترین استراتژی به نظر می رسد. شاید این استراتژی در واقع تنها راهی است که بشر برای ایجاد شهرهای متصل به اینترنت در سراسر دنیا به آن نیاز دارد.

 

No tags for this post.