حملهی 300 ولتی مارماهی الکتریکی
بومیان محلی آن منطقه 30 اسب و قاطر را در یک برکهی کوچک دسته میکردند تا مارماهیها به آنها حمله کنند و بعضی از اسبها را بکشند.
طبق نوشتههای او روش آنها این بود که از اسب به عنوان طعمه استفاده میکردند تا ماهی شکار کنند چرا که این بومیان میتوانستند مارماهیهای بیرمق را پس از اتمام کارشان، به راحتی بردارند.
تاکنون، هیچ شخص دیگری نتوانسته شواهد چنین رفتاری را ثبت کند و بسیاری از دانشمندان به ماجرایی که ون هامبولت تعریف کرده بود، تردید داشتند. اما یک مطالعهی جدید نشان میدهد که نه تنها این جانوران از آب بیرون میجهند تا به طعمهشان حمله کنند، بلکه وقتی میپرند ولتاژ ضربهی الکتریکیشان را هم افزایش میدهند.
بیرون پریدن این مارماهی در ابتدا به طور تصادفی مشاهده شده بود. وقتی دانشمندان مارماهی الکتریکی را در آزمایش دیگری مورد مطالعه قرار داده بودند، متوجه شدند که این جانور گاهی اوقات بیرون میپرد تا به حاشیهی تور ماهیگیری حمله کند.
در پژوهشی که به دنبال این مشاهدات انجام شده، محققان پی بردند که هر چه ماهی بیشتر از آب خارج میشود، او با قدرت بیشتری حمله میکند. در یک مورد ولتاژ آن از 10 به 300 رسید. همین که این جانور از آب بیرون میآید مقاومت الکتریکی بدنش افزایش مییابد و شک الکتریکی شدیدی را به طعمه وارد میکند. این در حالی است که مقاومت الکتریکی طعمه پایین است. هر چه مارماهی الکتریکی بیشتر از آب بیرون میآید، جریان الکتریکی بیشتری وارد میکند. یافتهی این محققان مدرک تعجبآوری برای ماجرایی است که ون هامبولت شرح داده بود.
منبع:دیجی کالا
No tags for this post.