صنعت نفت متهم اصلی آلودگی هوای کره زمین

ماسه های نفتی یا ماسه های قیردار را می توان آلوده ترین نوع نفت در جهان محسوب کرده و به باور بسیاری از کارشناسان، این ماده اصلی ترین تهدید منابع آب در کره زمین به شمار می رود. نتایج مطالعات جدید همچنین نشان می دهد ماسه های نفتی مهمترین عامل ایجاد آلودگی هوا نیز محسوب می شوند.

در بررسی های انجام شده مشخص شد که میزان ذرات معلق ناشی از مواد آلی ثانویه در هوای شهرهای بزرگ جهان بسیار بیشتر از سایر آلاینده ها است. این ماده سمی ، کشنده ترین نوع آلاینده های جوی بوده و بر اثر فعالیت صنعت نفت به وجود می آید.

به تازگی تیمی از پژوهشگران دانشگاه یاله به همراه دانشمندانی از کشور کانادا دریافتند که عملیات استخراج نفت و استحصال ماسه های نفتی در منطقه البرتای کانادا، بزرگترین عامل ایجاد آلودگی هوا و تولید ذرات معلق آلاینده تولید شده توسط انسان در آمریکای شمالی محسوب می شود. این آلودگی ها در گروه آلاینده های ذرات معلق در هوا که ناشی از مواد آلی ثانویه هستند ؛ قرار می گیرند.

ذرات معلق ناشی از مواد آلی ثانویه که به اختصار SOAs نامیده می شوند، مولکول های ارگانیکی هستند که در محیط اتمسفر زمین اکسیده می شوند. به بیان دیگر این آلاینده ها در محیط اصلی و منابع زمینی شکل نگرفته و تنها پس از ورود به جو و اکسیده شده ، پدیدار می شوند.

ذرات معلق ناشی از مواد آلی ثانویه در گروهی از آلودگی های هوا تقسیم بندی می شوند که  PM 2.5 نام داشته و ابعاد آن ها زیر دو و نیم میکرون است. این ماده عموما در دود خروجی از اگزوز خودروها، دود تولید شده توسط کارخانه های ، مواد دارای سولفات و … مشاهده شده و کشنده ترین نوع آلاینده های جوی به شمار می رود.

از سوی دیگر این ماده سمی به عنوان اصلی ترین عامل ایجاد کننده بسیاری از بیماری های کشنده در انسان از جمله سرطان، بیماری های ریوی، بیماری های قلبی و … شناخته می شود.

در همین زمینه پرفسور دریو جنتنر پژوهشگر ارشد این تیم تحقیقاتی و استاد دانشکده مهندسی شیمی و محیط زیست دانشگاه یاله اعلام کرد: در بررسی های انجام شده مشخص شد که میزان ذرات معلق ناشی از مواد آلی ثانویه در هوای شهرهای بزرگ جهان بسیار بیشتر از سایر آلاینده ها است.

شرح کامل این مطالعات و نتایج به دستآمده از آن در آخرین شماره ژورنال تخصصی Nature منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

ترجمه: احسان محمدحسینی

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا