کشف گرایش به رفتارهای مجرمانه با آزمونی ساده در کودکی
در طی انجام مطالعه ای در سال 1966 از کودکان 13 ساله منطقه استکهلم این سوال پرسیده شد که آیا مایند همین حالا 100 دلار به دست بیاورند و یا این که ترجیح می دهند 5 سال دیگر صاحب 1000 دلار شوند؟ بر اساس تحلیل های انجام شده توسط محققان روسی بر روی این مطالعه، احتمال ارتکاب حداقل 1 جرم تا سن 31 سالگی در بین کودکانی که ترجیح می دادند برای کسب پول بیشتر 5 سال صبر کنند نسبت به سایرین 33 درصد کمتر بوده است.
نتایج نشان داد که احتمال ارتکاب جرم افراد دارای افق های کوتاه مدت در آینده به نسبت سایرین بیش تر است.
این تیم تحقیقاتی به راهبری دوید آکرلند (David Åkerlund) از موسسه سوئدی تحقیقات اجتماعی در دانشگاه استکهلم در این باره بیان کردند:« نتایج ما نشان داد که احتمال ارتکاب جرم افراد دارای افق های کوتاه مدت در آینده به نسبت سایرین بیش تر است.» البته این محققان برای انجام این تحقیق دیگرعوامل دخیل مانند سطح تحصیلات والدین و درآمد آنها را نیز کنترل کردند.
محققان در ادامه اظهار کردند :« درجه بالای این رابطه (بین افق های کوتاه مدت و مشارکت در جرایم) بسیار مهم است و با حدود یک سوم از ارتباطات بین هوش و جرم و جنایت متناظر است.» نویسندگان در مقاله ای تحت عنوان "تخفیف زمانی و رفتار مجرمانه" اشاره کردند که افراد ممکن است در برقراری تعادل بین پاداش های دریافتی زود هنگام حاصله از ارتکاب جرم و هزینه های بالقوه آن ومجازات هایی که در آینده ممکن است گرفتار آنها شوند تفاوت داشته باشند. پاداش جنایت ها اغلب بر مجازات های متعاقب آن مقدم هستند و در این شرایط تخفیف زمانی (تمایل به نادیده گرفتن ارزش پاداش هایی که ممکن است در مدت زمان زیادی محقق شوند) در توضیح رفتار مجرمانه بسیار مهم تلقی می شود.
با این حال این محققان تاکید کردند که هر کودکی که دارای افق های کوتاه مدت است ضروراتا در آینده مجرم نخواهد شد. با این حال باید به یاد داشت که مداخلات زود هنگام که افراد را آینده نگر تر می کند ممکن است به عنوان ابزاری در جهت مبارزه با جرم و جنایت در نظر گرفته شود.
منبع: telegraph
ترجمه: احمد محمد حسینی
No tags for this post.
