چگونه 6.7 تریلیون دلار به اقتصاد دنیا اضافه می شود؟
گزارش ارائه شده سایت مجمع جهانی اقتصاد مکانیسم هایی را بررسی می کند که نقاط مختلف دنیا را از طریق اینترنت به هم متصل نگه می دارد.
دسترسی به اینترنت توسط سازمان ملل یک حقوق بشر اساسی نام گرفته و اهمیت متصل کردن 55 درصد جمعیت دنیا که به اینترنت دسترسی ندارند، یک موضوع مهم جهانی به شمار می آید.
دسترسی جهانی و قابل ارائه به اینترنت بخشی از اهداف توسعه پایدار سازمان ملل است و دولت ها، شرکت ها، سازمان های محلی و بین المللی و اعضای جوامع مدنی همگی در تلاش برای آنلاین کردن تعداد بیشتری از مردم دنیا هستند.
گزارش "اینترنت برای همه" مجمع جهانی اقتصاد، دولت ها را ترغیب می کند سیاست هایی را برای ارتقا دادن زیرساخت های خود معرفی کرده و کمک مالی را به افرادی ارائه دهند که نمی توانند بهای متصل شدن به اینترنت را بپردازند.
هم اکنون بخش اعظم کاربران اینترنت در کشورهای پیشرفته زندگی می کنند و در کشورهای در حال توسعه، تعداد مردم محروم از اینترنت بیش از مردم آنلاین است.
در پس گسست دیجیتالی چه می گذرد؟
مانع اصلی در متصل کردن مردم به اینترنت در کشورهای در حال توسعه بهای آن است. برای 66 درصد از مردم دنیا، بهای داده 500 مگابایتی بیش از پنج درصد درآمد ماهیانه آنهاست و این تامین میزان بها برای آن ها امکان پذیر نیست.
بر اساس گزارش مجمع جهانی اقتصاد، تنها در 29 کشور دنیا پهنای باند برای 100 درصد جمعیت قابل خرید است.
اینترنت، پتانسیل متحول کردن زندگی میلیون ها نفر در بازارهای در حال توسعه را دارد اما دسترسی به آن هنوز هم چالش بزرگی برای توسعه به شمار می آید؛ در واقع دسترسی به اینترنت باید قابل تامین تر باشد.
بر اساس گزارش ارائه شده، چهار دلیل در پس گسست دیجیتالی در سراسر دنیا وجود دارد. جدای از توانایی پرداخت بهای اینترنت، زیرساخت نیز مانع بزرگی است. حدود 600 میلیون نفر در افریقای زیر صحرا دسترسی منظم به برق ندارند و این مشکلی است که همچنین بر یک چهارم افراد ساکن در جنوب آسیا نیز تاثیر می گذارد.
مهارت ها، هوشیاری و پذیرش فرهنگی به همراه سازگاری و استفاده محلی نیز مانع از آن می شود که مردم از اینترنت بهترین استفاده را داشته باشند.
گزارش ارائه شده نیاز به تحول در اینترنت را برجسته می کند تا در کشورهای در حال توسعه برای کاربران مناسب تر باشد. به طور مثال، بخش اعظم محتوای آنلاین فقط به 10 زبان دنیا قابل دسترس است.
گفته می شود اینترنت آینده متفاوت از اینترنت امروز است و در آینده از لحاظ زبانی، فرهنگی و اقتصادی بیشتر با نیازهای افرادی سازگار خواهد شد که هم اکنون به اینترنت دسترسی ندارند.
چه اقداماتی می توان انجام داد؟
بر اساس گزارش ارائه شده، چون یکی از موانع دسترسی به اینترنت بهای آن است، تلاش ها باید بر روی کاهش هزینه اینترنت متمرکز باشند. کشورهای اتیوپی، نیجریه و فیلیپین برای این که 80 درصد جمعیت خود را به اینترنت مجهز کنند، باید بهای دسترسی به اینترنت را بیش از 90 درصد کاهش دهند.
یکی از شیوه های کاهش بها، صورت دادن پیشرفت های فناورانه و ارتقای زیرساخت در کشورهای در حال توسعه است.
به روز کردن اینترنت از 2G به اینترنت سیار 3G یا 4G، هزینه داده سیار را کاهش می دهد. با این حال، گزارش جدید یاد آوری می کند که چنین به روز رسانی هایی نیازمند سرمایه گذاری قابل توجهی است.
گزارش "اینترنت برای همه" مجمع جهانی اقتصاد، دولت ها را ترغیب می کند سیاست هایی را برای ارتقا دادن زیرساخت های خود معرفی کرده و کمک مالی را به افرادی ارائه دهند که نمی توانند بهای متصل شدن به اینترنت را بپردازند.
فناوری های متحول کننده و نوآورانه، نقش مهمی را در پر کردن این گسست دیجیتالی ایفا خواهند کرد و دسترسی جهانی به اینترنت نیازمند راهکارهای در حال ظهور برای رسیدن اینترنت به فقیرترین و دورترین نواحی دنیاست. هم اکنون شرکت هایی مانند گوگل اینترنت را از طریق بالن ها ارائه می دهند.
آنچه از استراتژی هایی از این دست بر می آید آن است که پر کردن گسست دیجیتالی نیازمند تلاشی توام با همکاری از طرف جوامع، دولت ها و شرکت های سراسر دنیاست.
منبع: مجمع جهانی اقتصاد
ترجمه: شه تاو ناصری
No tags for this post.
