درمان ايدز و ابولا با استفاده از نقاط كوانتومي
به گزارش سايت فناوري هاي همگرا، نتايج پروژهاي كه درمجله Angewandte Chemie چاپ شده است، يك راه جديد براي مقابله با ويروسهايي ايدز و ابولا پيشنهاد ميدهد، بجاي تخريب پاتوژنها، از اتصال پاتوژنها به سلولها از طريق تزريق يك عامل مسدود كننده (بلاك)، جلوگيري كنيم.
دكتر يوآنگو استاد زيستشناسي مولكولي دانشگاه ليدز و نويسنده اول مقاله گفت: تا كنون، چگونگي اتصال اين ويروسها به سلولها براي شيميدانها ناشناخته بود، ما ميدانستيم كه ويروسها با سلولهاي سالم حمله ميكنند، اما چگونگي اتصال آنها با يكديگر ناشناخته بود.
در اين مطالعه محققان از كريستالهاي نانومقياس (نقاط كوانتومي) كه شكل ويروسها را تقليد ميكنند، استفاده كردند، اين نقاط كوانتومي چگونگي اتصال ويروسها به سلولها را مشخص ساختند، نقاط كوانتومي كريستالهاي فلورسنتي هستند كه رنگ نور نشرشده وابسته به اندازه كريستال است.
نقاط كوانتومي همچنين بهعنوان يك نوع حسگر فلورسنت جديد براي تصويربرداري زيستمولكولي و سلولي كاربردهاي بسياري پيدا كردهاند و باعث شده است تا از آنها در مطالعه چگونگي گسترش ويروسها در بدن استفاده شود، با استفاده از فلورسنت نقاط كوانتومي، محققان قادر به روشن ساختن اتصالات فيزيكي آنها با سلولها خواهند بود و به اين طريق قادر به كشف چگونگي اتصال ويروسها خواهند بود.
براي اينكه نقاط كوانتومي به سلولها اتصال يابند، در ابتدا بايد با شكر پوشش داده شوند.
تورنبول يكي ديگر از محققان و نويسنده مقاله گفت معمولا ميشنويم كه شكر چقدر براي سلامتي ما مضر است، اما انواع بسيار زيادي از شكرها وجود دارند كه يك نقش اساسي در بدن انسان بازي ميكنند، در حقيقت همه سلولهاي ما با شكر پوشانيده شدهاند و آنها با ديگر سلولها از طريق اتصالات پروتئيني كه بين اين شكرها انجام ميگيرد، برهمكنش ميكنند. دليل اينكه ما داراي گروههاي خوني متفاوتي هستيم اين است كه انواع مختلفي از شكرها، گلبولهاي قرمز ما را ميپوشانند.
ويروسها نيز ازطريق واكنشهاي بين پروتئينها و شكرها به سلولهاي سالم اتصال مييابند، اين برهمكنشها بهخودي خود ضعيف هستند اما توسط تشكيل تماسهاي چندگانه تقويت ميشوند.
تورنبول گفت: ما ميخواهيم بدانيم كه چه فاكتورهايي اين پروسه اتصال را كنترل ميكند و در نهايت بازدارندههايي طراحي كنيم كه اين اتصالات ويروسي را هدف قرار دهند.
اين مطالعه روشهاي مختلفي را آشكار ساخت كه در آنها دو شكر سطحي سلول كه قبلا غيرقابل تميز بودند (يعني DC-SIGN و DC-SIGNR) به شكرهاي سطحي ويروس HIV و ابولا اتصال پروتئيني برقرار ميكنند و از اين طريق آنها گسترش مييابند.
دجيانژو يكي ديگر از اعضاي گروه تحقيقاتي گفت: اين پروتئينها مشابه دوقلوهايي با شخصيتهاي متفاوت هستند. ساختار فيزيكي آنها تقريباً يكسان است اما قابليت آنها براي انتقال ويروسهاي مختلف كاملاً متفاوت است و دليل آن همچنان ناشناخته است.
محققان بيان ميكنند كه مطالعات آنها يك راه براي تمايز بين اين پروتئينها آشكار ساخته است، آنها متوجه شدهاند كه چگونگي اتصال آنها به شكرهاي سطح ويروس كاملا متفاوت است، اين دو پروتئين براي تقويت اتصال چهار پيوند برقرار ميكنند اما جهتگيري اين اتصالات متفاوت است.