اهميت خودمراقبتي در ديابتي ها

در بيانيه اي كه اين انستيتو همزمان با هفته سلامت منتشر كرد، آمده است: هفته سلامت سال 1395 با شعار غلبه بر ديابت'، فرصت مغتنمي را فراهم آورده است تا موضوع بسيار مهمي مرتبط با سلامت يعني بيماري ديابت در كانون توجه سياستگذاران حوزه سلامت، مسئولان و آحاد جامعه قرار گيرد. 
روند رو به افزايش ديابت در سراسر جهان به ويژه در كشورهايي با درآمد كم و متوسط و قابل پيشگيري بودن درصد بالايي از موارد آن، از جمله دلايلي است كه موجب شده‌ تا تمركز سازمان جهاني بهداشت در سال جاري بر بيماري ديابت قرار گيرد. 
تعداد افراد مبتلا به ديابت در دنيا از 108 ميليون نفر در سال 1980، به 422 ميليون نفر در سال 2014 رسيده است و درصد مبتلايان به اين بيماري در افراد بالاي 18 سال، از 4.7 درصد به 8.5 درصد در سال 2014 رسيده كه نشان دهنده روند رو به گسترش اين بيماري در جهان است. 
ديابت يك بيماري مزمن ناتوان‌كننده و پرهزينه به همراه عوارض شديد است كه مخاطرات زيادي براي افراد، خانواده‌ها و كل جامعه به همراه داشته و دولت‌ها را با چالش‌هاي جدي براي دستيابي به شاخص‌هاي پيشرفت و توسعه‌يافتگي پايدار در جامعه به ويژه در حوزه سلامت و بهداشت عمومي مواجه مي‌سازد. 
در كشور ما نيز متاسفانه حدود 4.4 ميليون نفر به اين بيماري مبتلا هستند كه پيش بيني مي‌شود تا 20 سال آينده تعداد به شش ميليون نفر در كشور خواهد رسيد. 
تلاش براي پيشگيري و درمان ديابت به منظور دستيابي به هدف توسعه جهاني و كاهش مرگ و مير زودرس ناشي از بيماري‌هاي غيرواگير تا حد يك سوم تا سال 2030، اهميت و نقش مهم بخش‌هاي زيادي از جامعه شامل سياستگذاران، كارفرمايان، آموزش‌دهندگان، بخش خصوصي، رسانه‌ها و خود افراد را در اين زمينه، نمايان مي‌ كند. 
از اين رو است كه لزوم برقراري تعاملات نزديك بين كليه دست‌اندركاران عرصه سلامت و بهداشت عمومي كشور، ضروري بوده و راه را براي كنترل و درمان انواع بيماري‌ها بخصوص بيماري ديابت هموارتر مي‌كند. 
ديابت بيماري غيرواگيري است كه در اثر ترشح ناكافي انسولين يا استفاده نكردن موثر بدن از آن ايجاد مي‌شود. اين بيماري شامل انواع 1، 2 و ديابت بارداري است. 
نظر به اينكه مصرف بيش از حد مواد غذايي به ويژه اقلام غذايي پرچرب و شيرين و نوشيدني‌هاي پركالري به همراه سبك زندگي از جمله علل اصلي چاقي و در نهايت ابتلا به ديابت به خصوص ديابت نوع 2 هستند، به منظور پيشگيري هرچه بيشتر از بروز آن، دستيابي به اركان زير ضروري است: 
– تغذيه سالم و كاهش مصرف چربي، شكر و شيريني و نمك و افزايش مصرف ميوه و سبزي 
– داشتن فعاليت بدني كافي 
– مديريت استرس 
از ديدگاه سازمان ملل، تعالي سلامت و كيفيت زندگي افراد ديابتي، توانمندي آنها به مانند تمامي افراد جامعه و كاهش يا حذف موانع براي افراد ديابتي جهت استفاده از توانمندي‌هاي بالقوه به عنوان اعضاي جامعه، از جمله حقوق اساسي افراد ديابتي براي داشتن موقعيت‌هاي مناسب جهت آموزش و اشتغال بوده و مسئوليت‌پذيري آنها را به رسميت مي‌شناسد. 
در اين راستا افراد ديابتي از حقوقي مانند مراقبت، ارتقاي آگاهي، آموزش و عدالت اجتماعي برخوردار هستند. از سوي ديگر افراد ديابتي مسئوليت‌هايي نظير دادن اطلاعات صحيح و كافي شامل وضعيت سلامت، انواع داروهاي مورد استفاده، حساسيت‌ها، طبقه اجتماعي و شيوه زندگي به مراقبين بهداشتي و همچنين پذيرش، اجرا و كنترل شيوه زندگي سالم به صورت خودمراقبتي را نيز بر عهده دارند. 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا