پیش بینی مشکلات حرکتی بیماران پس از جراحی

محققان مرکز پزشکی ویک فارست باپتیست در پژوهش های جدید خود دریافتند می توان با کمک ابزار بررسی تحرک یا به اختصار MAT-sf ، عوارض بعد از جراحی یا بستری های طولانی مدت در بیمارستان و مرخص شدن به خانه های سالمندان را به طور موثر پیش بینی کرد.

پیش بینی آن چه بیماران بعد از عمل جراحی باید انتظار داشته باشند می تواند در هزینه و زمان درمان صرفه جویی کرده و همچنین آمادگی بهتراعضای خانواده بیماران و پرستارانشان برای آن چه که بعد از عمل در انتظارشان است را فراهم کند.

 MAT-sf واکنش بیمار و پرستار مراقبش را در توانایی حرکتی بیمار در انجام 10 فعالیت فیزیکی معمولی می سنجد. در این پژوهش در ویک فارست، بیماران سه نوع ارزیابی دیگر هم قبل از عمل داشتند، که با کمک پژوهشگران یافتن برآورد تازه در پیش بینی این نتیجه موثرتر بوده است. پیش بینی آن چه بیماران بعد از عمل جراحی باید انتظار داشته باشند می تواند در هزینه و زمان درمان صرفه جویی کرده و همچنین آمادگی بهتراعضای خانواده بیماران و پرستارانشان برای آن چه که بعد از عمل در انتظارشان است را فراهم کند.

دکتر لین گروبن، استاد بیهوشی در مرکز پزشکی ویک فارست باپتیست، در رابطه با این موضوع طی یک مصاحبه مطبوعاتی گفت: مطالعاتی از این دست می تواند مسیر پزشکی آینده را با هدف کاهش عوارض جانبی در حالی که قابلیت بهبود بیماران و بازگشت آن ها به بی نیازی از دیگران را سرعت می بخشد، تغییر دهد. برای این مطالعه، محققان از 197 بیمار 69 ساله یا مسن تر، برای انجام ارزیابی ریسک، برآورد پنج نقطه ضعف،  اندازه گیری حساسیت پروتئین C-reactive و MAT-sf  استفاده کردند. محققان دریافتند تست های دیگر ممکن است خیلی خاص بوده، و یا بر موارد اشتباه متمرکز باشند، چنان که نتایج MAT-sf نسبت به روش های دیگر اندازه گیری، بیشتر متمایل به عوارض، زمان ترخیص و افزایش مرخص کردن به خانه های سالمندان است. گروبن در این رابطه گفت: ارزیابی ویژگی های بیمار قبل از عمل که ممکن است به عوارض جانبی بعد از عمل منجر شود برای بیماران، خانواده ها و جراحان آن ها بسیار مهم است، به خصوص برای افراد مسن، که احتمال بروز عوارض حرکتی در آن ها بیشتر است.

وی همچنین افزود: تحرک، یک شاخصه بارز از سلامت کلی در افراد مسن است و نتایج تحقیقات ما نشان می دهد که میزان تحرک گزارش شده توسط خود بیمار که بوسیله MAT-sf اندازه گیری می شود، می تواند مکملی بسیار کارا برای ابزارهای ارزیابی موجود در تعیین این که کدام  بیمار در معرض خطرعوارض جانبی بعد از عمل قرار دارد، باشد.

شرح کامل این پژوهش ها و نتایج به دست آمده از آن در آخرین شماره  مجله بیهوشی و مراقبت های ویژه Anesthesiology منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

ترجمه: فاطمه کردی

No tags for this post.