امیدواری به نجات زمین با توافق تاریخی پاریس

چهار ماه پیش در چنین روزهایی بود که سران و مقامات عالی رتبه کشورهای جهان در پاریس گرد هم آمدند تا چاره ای جدی برای مقابله با افزایش دمای زمین پیدا کنند. در آن روزها خبرهای خوشی به گوش می رسید به طوریکه بسیاری از کشورهای جهان به این باور رسیده بودند که حالا وقت انجام اقدامی است تا جلوی گرمایش هرچه بیشتر زمین گرفته شود اما حتی خوشبین ترین کارشناس هم تصور نمی کرد که 175 کشور تفاهم نامه پاریس را حالا در نیویورک امضا کنند. از این حیث می توان گفت در زمینه امضا شدن یک توافق جهانی آن هم در یک روز رکوردی بی سابقه روی داده است.

بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد پس از امضای جهانی این توافق نامه گفت: این لحظه ای تاریخی است، امروز شما توافق نامه جدیدی را برای آینده امضا می کنید.

بدون شک همزمانی برنامه ریزی شده این رویداد مهم با روز جهانی زمین حامل پیام روشنی برای مردم سراسر جهان است و آن اینکه حالا وقت آن رسیده که گرم شدن زمین را به عنوان یک خطر جدی در نظر بگیریم و اقدامی اثرگذار برای کاستن از شتاب آن و شاید متوقف کردن این روند انجام داد.

تا پیش از برگزاری نشست اخیر در سازمان ملل گمانه زنی هایی برای جلب نظر 55 درصد از کشورهای عضو سازمان ملل جهت امضای این تفاهم نامه صورت گرفته بود اما حالا این نهاد بین المللی که بسیاری از کارشناسان نسبت به ضعف ساختاری و عملکردی آن در زمینه های مختلف نقدهایی دارند روز تاریخی را پشت سر گذاشت، آن هم با امضای قاطع 175 کشور از جمله ایران. اکنون و بر اساس این توافق امضا شده، هر یک از کشورهای جهان متعهد شده است که اقدامات مشخص و تأثیرگذاری را برای کاستن از حجم گازهای گلخانه ای جهان انجام دهد.

در این نشست اگرچه سه کشور آمریکا، چین و هند به عنوان سه کشور اصلی تولید کننده گازهای گلخانه ای در جهان عالی ترین مقامات خود را راهی نیویورک نکرده بودند اما حضور سران حدود 60 کشور نشان از آن داشت که جهان باید خود را برای تغییری بزرگ که برآمده از خواست بسیاری از دولتها و ملتهاست آماده کند.

توافق نامه پاریس می گوید که نهایی شدن موافقت 55 کشور مسؤول تولید 55 درصد از حجم گازهای گلخانه ای جهان به معنای لزوم اجرای آن است و حالا رویدادی به مراتب فراتر از تصورات قبلی رخ داده است. بر اساس اهداف تعیین شده در چشم انداز این توافق، آغاز رسمی آن در سال 2020 کلید می خورد اما این توافق دربرگیرنده اقداماتی است که مهیا شدن آن را نیز نشان می دهد.

تاکنون و بر اساس این توافق امضا شده، هر یک از کشورهای جهان متعهد شده است که اقدامات مشخص و تأثیرگذاری را برای کاستن از حجم گازهای گلخانه ای جهان انجام دهد.

در میان سران حاضر در نشست نیویورک،  رئیس جمهور فرانسه خطاب به نمایندگان کشورهای مختلف جهان گفت که باید این تفاهم نامه هرچه سریعتر امضا و به یک توافق نامه اساسی و تأثیرگذار تبدیل شود. او به 28 کشور تشکیل دهنده اتحادیه اروپا اشاره کرد و از آنها خواست که با امضا کردن این سند و تصویب نهایی آن در مجالسشان تا پیش از پایان سال جاری میلادی، در این زمینه پیشرو باشند.

چین و آمریکا به نوبه خود اعلام کرده اند که در این سال توافق نامه پاریس را در کشورهایشان به تصویب نهایی خواهند رساند و در عین حال سایر کشورهای جهان را نیز ترغیب می کنند که این سند را به سرعت به تصویب نهایی برسانند تا اجرایی شدن آن از اواخر سال 2016 یا اوایل سال 2017 عملی شود. البته به نظر می رسد در اروپا زمان بیشتری برای نهایی شدن این روند و تصویب آن لازم باشد، چیزی در حدود یک سال و نیم.

توافق پاریس از جهات گوناگون برای آینده زمین از اهمیت برخوردار است. سال گذشته داغ ترین دوره خود در عصر حاضر را سپری کرد و حالا گفته می شود که در سال 2016 باز هم شاهد یک رکوردشکنی نگران کننده دیگر خواهیم بود.

این نگرانی به وضوح در صحبتهای دبیرکل سازمان ملل نیز مشهود بود، جایی که او گفت: ما با زمان در رقابتی تنگاتنگ هستیم.

توافق نامه تاریخی پاریس هدفی را در نظر گرفته که بر اساس آن گرمایش زمین نسبت به دوران پیش از صنعتی شدن تنها دو درجه سلسیوس افزایش یابد. امید می رود که این چشم انداز صرفا با تکیه بر ابتکارعملهایی نظیر گرایش به انرژی های تجدیدپذیر تحقق یابد.

مترجم : مهدی پیرگزی

No tags for this post.