بیماری ریوی ناشناخته ای که بیشتر از سرطان قربانی میگیرد
با وجود اینکه این بیماری هر ساله بیشتر از برخی سرطان ها، باعث مرگ و میر افراد می شود، اما بسیار ناشناخته است. این بیماری بسیاری از اوقات به دلیل عدم تشخیص و یا سوء تشخیص به مراحل پیشرفته و در نهایت مرگ بیمار منتهی می شود.
IPF باعث بروز زخم هایی در ریه ها می شود که به نام فیبروز شناخته می شوند. این زخم ها باعث می شوند حجم اکسیژن ذخیره در ریه ها کاهش یابد. بیماری IPF یک بیماری پیشرونده است و به تدریج بافت ریه، دچار زخم های زیادتری می شود و اکسیژن کافی به اندام های مختلف بدن نمی رسد که علائمی مانند کم آوردن نفس و سرفه را به همراه دارد.
با پیشرفت بیماری، این علائم، زندگی را برای بیمار سخت می کنند به این ترتیب که حتی کارهای روزمره مانند دوش گرفتن و لباس پوشیدن نیز به شدت دشوار می شود.
برای بیشتر افرادی که مبتلا به IPF هستند، بیماری به آرامی پیشرفت می کند. با این وجود، هر ساله حدود 1 نفر از 20 نفر بیماری را به صورت وخیم و بسیار فاجعه بار بروز می دهند به طوری که حدود 30 روز پس از بروز بیماری به مرگ فرد منتهی می شود. به طور کلی، زندگی افراد پس از تشخیص متغیر است اما به طور میانگین بین 2 تا 3 سال در افرادی که درمانی دریافت نکرده اند ادامه دارد. افرادی که تحت درمان قرار می گیرند به طور متوسط تا پنج سال پس از تشخیص، 20% درصد شانس زنده بودن دارند.
افرادی که تحت درمان قرار می گیرند به طور متوسط تا پنج سال پس از تشخیص، 20% درصد شانس زنده بودن دارند.
اهمیت تشخیص زودهنگام بیماری
تشخیص زود و دقیق IPF برای بیماران مبتلا،حیاتی است. با تشخیص زودهنگام می توان تضمین کرد که بیمار تحت درمان مناسب و ضروری قرار می گیرد و می توان مدیریت بیماری را در دست گرفت. به دلیل تشابه علائم بیماری IPF به دیگر بیماری های تنفسی مانند آسم و تخریب حاد ریه (COPD)، تشخیص نادرست بسیار رایج است و تقریبا در نیمی از بیماران اتفاق می افتد.
افرادی که تحت درمان قرار می گیرند به طور متوسط تا پنج سال پس از تشخیص، 20% درصد شانس زنده بودن دارند.
درمان ندارد IPF
با وجود اینکه درمانی برای فیبروز ریه ایدیوپاتیک وجود ندارد، درمان های مختلفی می تواند سرعت روند پیشرفت بیماری را کاهش دهد و علائم را از بین ببرد. این درمان ها شامل داروهای ضد فیبروز، اکسیژن درمانی، درمان سرفه و کمبود نفس و مراقبت های ویژه است.
در سال های اخیر، شناخت بیماری زایی، مشکلات کلینیکی و درمان IPF به طور چشمگیری پیشرفت داشته است که امید را به بیماران مبتلا به این بیماری مرگبار بازگردانده است.
علاوه بر این، تحقیقات بر روی این بیماری رو به افزایش است. همچنین، اهمیت تشخیص زودهنگام و درمان این بیماری باعث به وجود آمدن مراکز تحقیقاتی و درمانی بیماری های ریوی شده است. امید است که تحقیقات بر روی این بیماری در سراسر جهان، به پیشرفت در زنده مانی و کییت زندگی افراد مبتلا به IPF شود.
منبع: News Medical
مترجم: نازنین محبعلی
No tags for this post.
