تاثير ضربان قلب براستدلال منطقي
به طور كلي عقلانيت به عنوان بهره مندي از معرفت و تجربه و توانايي قضاوت صحيح تعريف مي شود. اغلب دانشمندان، متخصصان علوم شناختي و فيلسوفان معتقدند كه قضاوت عاقلانه، محدوده دانش شخص را در زمينه هاي مختلف زندگي و تحولات آن ها در طول زمان، ديدگاه ساير افراد و نحوه تعامل با ديدگاه هاي مخالف، تعيين مي كند.
با وجود اين كه عموما تصور مي شود اين توانايي ها صرفا عملكردهاي شناختي هستند، محققان دانشگاه واترلو معتقدند قلب نيز در ميزان عقلانيت افراد، موثر است.
محققان براي آزمايش اين ديدگاه 150 داوطلب از دانشجويان دانشگاه سيدني غربي را با ميانگين سني 25 سال مورد مطالعه قرار دادند.
داوطلبان در مجموعه اي از فعاليت ها از جمله استدلال اجتماعي و قضاوت بر اساس مستندات، شركت كردند و از آن ها خواسته شد ديدگاه خود را درباره موضوعات اجتماعي مهم از نقطه نظر اول شخص و سوم شخص بيان كنند. در جريان انجام اين فعاليت ها ضربان قلب داوطلبان با استفاده از دستگاه نوار قلب اندازه گيري شد.
در هنگام پرسش درباره ديدگاه داوطلبان در زمينه مسائل اجتماعي از نقطه نظر سوم شخص، افرادي كه تغييرات ضربان قلب آن ها بيشتر بود، در مقايسه با سايرين، استدلال عاقلانه تر و بدون جهت گيري داشتند. اما در اعلام ديدگاه ها از نقطه نظر اول شخص، ارتباطي بين ضربان قلب و قضاوت عاقلانه، يافت نشد.
اين تحقيقان نشان مي دهد كه استدلال عاقلانه، صرفا يك عملكرد شناختي مغز نيست. در اين تحقيقات معلوم شد افرادي كه داراي تغييرات بيشتر در ضربان قلب هستند و توانايي تحليل مشكلات را از نقطه نظر شخص ثالث دارند، ظرفيت بالاتري براي استدلال عاقلانه دارند.
پيش از اين مشخص شده بود افرادي كه داراي تغييرات ضربان قلب بيشتر هستند در مقايسه با سايرين، عملكردهاي اجرايي بهتري از جمله در زمينه استفاده از حافظه دارند.
البته به اعتقاد محققان، يافته هاي اين تحقيقات بدين معني نيست كه افراد داراي تغييرات ضربان قلب بيشتر، لزوما عاقل تر از سايرين هستند. بلكه اين افراد براي قضاوت عاقلانه تر بايد مسائل را از ديدگاه شخص ثالث، تحليل كنند. به گزارش ايرنا از ساينس، گزارش كامل اين تحقيقات در نشريه Frontiers in Behavioral Neuroscience منتشر شده است.
