پتانسیل سلول های بنیادی در درمان آتروفی نخاعی عضلانی

محققان کالج لندن براین باورند که در طی تکوین جنینی، مجموعه ای از سیگنال ها در توالی ها، لایه ها و ترکیبات مختلف عمل می کنند تا در نهایت هویت خاصی را به سلول ببخشند.

همه نورون ها از لوله عصبی منشا می گیرند که لوله ای متشکل از سلول های بنیادی منشا می گیرند که در بخش قدامی تحت تاثیر وجود فاکتورهایی مانند FGF‌ و اسید رتینوئیک و القا شدن آرایه ای از ژن های Hox سر تشکیل می شود.

غلظت های دقیق فاکتور ها و نوع ژن های Hox منجر به فرستادن سلول های بنیادی مذکور به نواحی خاصی از سیستم عصبی از سر تا دم می شوند. در این میان سیگنال های دیگری نیز در امتداد محور پشتی شکمی فعال می شود که به نورون ها هویت های دیگری می دهند.

همچنین محققان می دانند که «سیگنالینگ سونیک هج هاگ» در دو فاز عمل می کند، جایی که در غلظت های مختلف سلول های بنیادی را القا می کنند تا به نورون های حرکتی و نورون های بینابینی تمایز یابند.

علاوه بر آن، محققان براین باورند که «سونیک هج هاگ» ترکیبات مختلفی از فاکتورهای رونویسی را فعال می کند که منجر به تمایز بیشتر نورون های حرکتی به زیرنوع های مختلف می شوند.

شناسایی بهتر این سیگنال و فاکتورهای رونویسی شرایط را فراهم می آورد تا در مطالعاتی که به منظور بازبرنامه ریزی یا دگر تمایزی سلول های تمایز یافته به سلول های بنیادی و سپس ایجاد نورون های حرکتی صورت می گیرد با دقت و صحت بیشتری عمل شود. تولید نورون های حرکتی دقیق تر می تواند منجر به بهبود بیماری هایی مانند آتروفی نخاعی عضلانی و … شود.