بیشتر توده‌هایی که در بدن ایجاد می‌شود بدخیم نیستند
دکتر سید محسن رضوی متخصص بیماریهای خون وسرطان در این خصوص گفت: بدن موجودات زنده شبیه ساختمانی است که از عناصر ظریفی بنام سلول تشکیل شده است که تنها با میکروسکوپ قابل رویت هستند وهرسلولی بسته به ماموریتی که دارد در نقطه خاصی از بدن جایگزین شده است. زمانیکه یکی از سلولها در خاستگاه خود بی رویه رشد کند ممکن است که تعداد بیش از اندازه پیدا کند و تعداد این سلول به عدد ده به توان 9برسد یعنی چیزی حدود یک سانتیمتر. تازه در این زمان است که توسط فرد قابل رویت یا لمس می‌شود ؛به این سلولها بطورکلی توده گفته می‌شود.
بنابراین توده یعنی تجمع سلولها در فضایی از بدن. حال سوالی که پیش می‌آید این است که آیا تمامی توده‌ها بدخیم هستند؟بررسی‌ها نشان داده است که عمده توده‌هایی که در بدن ایجاد می‌شود بدخیم نیستند .بطورمثال بافتهای چربی که در گوشه گوشه زیر پوست لمس می‌شوند رفتار سرطانی ندارند وتنها یک بافت خوش خیم ناشی از تجمع زیاد چربی هستند.
خوشبختانه نگرانی در مورد تمامی توده‌ها وجود ندارد وآنچه مهم است این است که این توده‌ها در چه سنی ودر کجای بدن تشکیل شده وآیا به بافت زیرین خود چسبندگی دارند یا بافتی که بر روی آن قرار دارند به توده چسبیده یا اینکه در بدن گسترش پیدا کرده اند یاخیر.گاهی یک توده با وجودیکه سرطانی است در یک نقطه از بدن به سرعت رشد پیدا کرده است وزمانیکه در تصاویر توسط پزشک رویت می‌شود کاملا قابل برداشت است. به این معنی که برخی از سرطانهای بشربه سادگی در خاستگاه خود قابل درمان قطعی هستند وعملا فرد از بیماری نجات پیدا خواهد کرد.
وقتی توده بدخیم است
دکتر رضوی در ادامه تاکید کرد : نگرانی متخصصان در خصوص توده‌هایی است که رفتار تهاجمی دارند به این معنی که این توده‌ها به نسوج اطراف خود دست اندازی کرده وبه بافتهای اطراف نفوذ پیدا می‌کنند .به علاوه این سلولها در زمانیکه در حال ازدیاد تعداد هستند از خاستگاه خود کنده می‌شوند واز طریق خون یا لنف به نقاط دوردست می‌روند که اصطلاحا«متاستاز»به معنی جایگزینی در جای دوردست است. بطور مثال توده‌ای که از ناحیه پستان حرکت می‌کند وخود را به بافت ریه،استخوان ویا کبد می‌رساند. درواقع مشکل ما با توده‌ها در این است که آیا توده سرطانی است یا خیر و اگر سرطانی است آیا در جایگاه خود محدود ومحصور است ویا اینکه به نسوج اطراف خود دست اندازی کرده ودرآخراضافه براینکه در خاستگاه خود رشد کرده‌اند آیا به نقاط دیگر بدن هم دست اندازی کرده‌اند یا خیر.
وی افزود: بنابراین می‌توان گفت توده‌ها در بیشتر موارد اهمیتی ندارند .پزشک با معاینه بیمار متوجه به با اهمیت بودن ویا نبودن آن می‌شود که این امر از طریق معاینه وسپس انجام نمونه برداری ممکن می‌شود.در این حالت اگر توده قابل برداشت باشد به راحتی خارج می‌شود واگر قابل برداشت نباشد از روشهایی نظیر شیمی درمانی استفاده خواهد شد ودر درمانهای مدرن تر با استفاده از شناسایی آنتن های سلولی ،داروها را شبیه به سیگنال به آنتن های سلول می‌فرستند .همانطورکه امواج رادیو وتلوزیون سیگنالهای متفاوتی دارند گیرنده‌های سلولهای سرطانی هم آنتن های متفاوتی دارند وسیگنالهای متفاوت آنها را تحت تأثیر قرار می‌دهند.به همین منظور ما قادر هستیم داروهایی بسازیم که بر روی این آنتن‌ها بنشینند وداخل سلول بروند تا سلول را از کار انداخته ویا رفتار آن را تغییر دهند واین موارد همه بستگی به این موضوع دارد که سرطان چه وسعتی داشته ودر کجای بدن قرار دارد.
اهمیت بررسی ومعاینه توده‌های بدن
این عضو دانشگاه علوم پزشکی ایران ضمن تأکید به اهمیت بررسی توده‌های نوظهور در بدن توسط متخصصین افزود:هر توده جدیدی که فرد در زیر پوست خود در هر نقطه از بدن اعم از زیر گردن،کشاله ران،پستان وسایر نقاط بدن احساس کند لازم است توسط پزشک معاینه وبررسی شود واولین معاینه معمولا توسط پزشک عمومی بهتر است صورت بگیرد وپزشک با توجه به سایز توده،موقعیت وقوام آن تشخیص می‌دهد که آیا توده در حدی هست که اهمیتی برای بررسی‌های جدی تر داشته باشد یا خیر؟ بطور نمونه توده‌ای که تنها یک بافت چربی بی اهمیت است قطعا نیازی به بررسی ندارد لیکن توده‌ای که احتمال سرطانی بودن دارد به جراح ارجاع داده می‌شود تا نمونه برداری شود ودر مورد درمان آن تصمیمات لازم گرفته شود.
بطورکلی برای خانمها تمامی توده‌های ناحیه پستان اهمیت دارد ولازم است در اسرع وقت بررسی شود و برای تمامی سنین توده‌های جدید ناحیه گردن وزیربغل باید جدی گرفته شوند؛در مورد مابقی توده‌های بدن معمولا اغلب افراد با مشاهده اولیه به پزشک مراجعه می‌کنند ومتأسفانه تنها در مورد توده‌های ناحیه پستان خانمها سهل انگاری کرده وبررسی‌ها را به تأخیر می‌اندازند زیرا ترس از بدخیم بودن توده دارند درحالیکه اگر به موقع مراجعه کنند درصد خطربسیار کمتر است.
گزارش: اعظم صفائی
No tags for this post.
