آزمایشگاهی کوچکتر از قطر موی انسان
'علیرضا جهانگیری' دانشجوی کارشناسی فیزیک این واحد گفت: محققان آزمایشگاه نانوآپتوالکترونیک با ارائه پژوهشی موفق به توسعه روش نوینی برای ساخت ادوات میکروفلوییدیکی شده اند که نیاز به مواد اولیه گران و فرایندهای پیچیده را حذف می کند.
وی توضیح داد: فناوری میکروفلوییدیک این نوید را به پزشکان می دهد تا روزی بتوانند فرایند تشخیص را از آزمایشگاه پاتیوبیولوژی به ساعت مچی بیمار منتقل کنند یا با قرار دادن ماده مجهول روی یک تراشه، ترکیبات دقیق عناصر موجود بازگو شود.
این ارمغان آزمایشگاه روی تراشه، یا به معنی وسیعتر آن، فناوری میکروفلوییدیک یا علم مهندسی مایعات کوچکتر از قطر تار موی انسان است.
جهانگیری درباره جزییات مقاله علمی خود با عنوان «ساخت غشای نانوحفره ای با روش بدون الگو برای نانوفلوییدیک» اظهار داشت: روشهای مرسوم برای ایجاد نانوساختارهای آلومینا نیازمند شرایط آمادگی خاصی است، در این مقاله ما فرایندی را پیشنهاد کردیم که بر آلومینیوم صنعتی قابل پیاده سازی است و نیاز به دستگاه های گران قیمت و پیچیده ندارد.
'سیده زهرا موسوی' دانشجوی کارشناسی ارشد رشته نانو فیزیک واحد علوم و تحقیقات که مقاله دوم این طرح را با عنوان «چاپ الگوی کانال میکروفلویید روی سطح تحت پرتو پلاسما سرد فشار اتمسفری» ارائه داده است، گفت: امروزه کاربردهای وسیع میکروکانالها در مدارهای مجتمع، ادوات میکروفلوییدیک، مانند حسگرهای زیستی و آزمایشگاه روی تراشه، نیاز به روش سنتز سریع و اقتصادی دارد.
موسوی افزود: روشهای مرسوم سنتز میکروکانالها، حکاکی و الگوهای پلیمری، مشکلاتی از جمله زمان بر بودن، محدود بودن مواد قابل استفاده برای بستر میکروکانال دارند که مانع بهره گیری فراگیر از میکروکانالها شده است.
وی خاطرنشان کرد: ما در پژوهش خود برای حذف این مشکلات، تحت پلاسما جت سرد، مستقیما الگوهای آب دوست را روی سطح شیشه ای آب گریز، چاپ کرده ایم که این کانالهای میکرومتری نامرئی، مایع را در مسیر مشخص شده هدایت کرده و حفظ شفافیت شیشه، این روش را برای کاربردهای آپتوفلوییدیک بسیار جذاب می کند.
دکتر 'یوسف سیدجلیلی' عضو هیات علمی مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما و مسئول آزمایشگاه نانوآپتوالکترونیک (nano-optoelectronic.srbiau.ac.ir) با بیان اینکه در این آزمایشگاه تحقیقاتی بر روی موضوعات به روز و بر لبه مرز تحقیق و توسعه تاکید و کار شده است، گفت: با توجه به موانع موجود در این راه، از جمله کمبود امکانات و مواد در حوزه سخت افزاری، کم کاری و تاخیر در اجرا به دلایل فرهنگی و اداری در حوزه نرم افزاری، طبعا تحقیقات و توسعه بیشتری نیاز است تا این فناوری ها از آزمایشگاه خارج شود و پاسخگوی نیاز جامعه باشد.
اجرای این پژوهش، حاصل همکاری سکینه اکبری نیا، مهدی توکلی، احسان جاوید، علیرضا جهانگیری و سیده زهرا موسوی به راهنمایی دکتر یوسف سید جلیلی عضو هیات علمی مرکز تحقیقات فیزیک پلاسما است.
