تولید چسب طبیعی با کارکرد زیست پزشکی

دانشمندان در این پژوهش، فرآیند شیمیایی طبیعی که در هنگام تجزیه "اوره" توسط آنزیم "اوره‌آز" و در نهایت تولید "آمونیاک" و "دی‌اکسید‌کربن" رخ می‌دهد را مورد بررسی قرار دادند.

اوره در متابولیسم ترکیبات حاوی نیتروژن در بدن حیوانات نقش مهمی ایفا می‌کند و در عین حال، ماده اصلی حاوی نیتروژن، در ادرار پستانداران به شمار می‌آید. این ترکیب، بی‌رنگ و بی‌بو است و نه اسیدی و نه قلیایی می‌باشد. اوره به راحتی در آب حل شده و تقریبا" غیر سمی می‌باشد. از اوره به صورت گسترده‌ای در کودهای شیمیایی به عنوان یک منبع غنی و مناسب نیتروژن استفاده می‌شود. اوره همچنین یکی از مواد اولیه مهم در صنایع شیمیایی است. سنتز و به وجود آوردن این ترکیب آلی از یک پیش ساز غیرآلی یا معدنی، توسط "فردریک وهلر" در سال 1828، نقطه عطف بسیار مهمی در توسعه و پیشرفت دانش شیمی محسوب می‌شود.

اوره‌آز آنزیمی است که بعضی از ارگانیسم‌ها آن را تولید کرده و اوره را به دی اکسید‌کربن، آب و آمونیاک تجزیه می‌کند.

دانشمندان بر اساس پژوهش‌های پیشین می‌دانند چه مدت طول می‌کشد تا اوره‌آز بتواند اوره را تجزیه کند و یک فرآیند شیمیایی به نام "واکنش ساعتی PH" را بوجود آورد. واکنش‌های ساعتی یکی از منحصر به فردترین دسته‌های واکنش‌های شیمیایی هستند.

محققان اوره و اوره‌آز را انتخاب کردند زیرا یکی از معدود واکنش‌های ساعتی غیر سمی و طبیعی هستند.

آنها با اضافه کردن آب و دو ماده شیمیایی به نام تیول مبتنی بر گوگرد و یک اکریلات سنتز شده در طول واکنش ساعتی اوره و اوره‌آز،قادر به ایجاد یک ژل چسب مانند محلول در آب نازک شدند.

دکتر الیزابت جی که رهبری این پژوهش را به عهده دارد، بیش از 20 ترکیب مختلف از مواد شیمیایی را در این آزمایش قبل از رسیدن به واکنش مورد نظر امتحان کرده است.

به گفته محققان، این کشف می‌تواند به ترمیم بافت یا تحویل بهتر دارو کمک کند.

به گزارش ایسنا، این پژوهش در مجله علمی Angewandte Chemie منتشر شده است.

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا