راهکاری جدید برای بهبود کیفیت واکسن

میلیون ها نفر در سراسر دنیا به خصوص نوزادان کشور های در حال توسعه از بیماری های خطرناکی مانند مننژیت، پنومونی و آنفلوآنزا رنج می برند. واکسن های اولیه بر پایه کربوهیدرات های بزرگ و پیچیده و پلیمرهای تولید شده توسط باکتری بیماری ساخته می شدند. با این حال واکسن های اخیر شامل آمیخته شدن کربوهیدرات های پیچیده بر روی پروتئین های حامل هستند. این ترکیبات شکر و پروتئین کارایی و طول عمر واکسیناسیون را افزایش می دهند. با این حال هنوز مشکلاتی در زمینه ثبات فرمول بندی این واکسن ها وجود دارد.

این ترکیبات نه تنها 50 برابر بزرگ تر از پروتئین ها هستند بلکه خواص بسیار انعطاف پذیر از کربوهیدرات را نیز حفظ می کنند.

به تازگی محققان دانشگاه ناتینگهام سری سوم از مقاله های خود را در این زمینه انتشار داده اند. آنها در تحقیقات خود نشان داده اند که زنجیره های قندی مورد استفاده در مایع کردن این واکسن ها رفتار فیزیکی آنها را کنترل می کنند. امید است که این تحقیقات به ساخت واکسن های پیشرفته و پایدار تری بینجامد.

پروفسور استیو هاردینگ (Steve Harding) و دکتر گری آدامز (Gary Adams) به عنوان راهبران این تحقیق با استفاده از آخرین روش ها و دیدگاه های هیدرودینامیک دریافتند که پروتئین های یاد شده ترکیبات کروی فشرده ای دارند در حالی که پلیمرهای کربوهیدرات ساختارهای انعطاف پذیر بسیار گسترده تری هستند.

این ترکیبات نه تنها 50 برابر بزرگ تر از پروتئین ها هستند بلکه خواص بسیار انعطاف پذیر از کربوهیدرات را نیز حفظ می کنند. نکته مهم در این راستا این است که استراتژی به کار بردن این ترکیبات باید به نحوی باشد که دانشمندان از این مطمئن باشند که زنجیره های کربوهیدرات به حدی طولانی هستند که به این میزان از پوشش دسترسی داشته باشند.

منبع: eurekalert

ترجمه: آناهیتا عیوض خانی

No tags for this post.