بحران مسکن در آفریقا جدی تر از همه جای دنیاست
یک تیم بین‌المللی از متخصصان مسکن، وضعیت مسکن در مناطق مختلف قاره آفریقا را مورد بررسی قرار دادند. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد، سطوح پایین اقتصادی در بسیاری از کشورهای آفریقایی، بخش مسکن را نیز بی‌نصیب نگذاشته است.
بطورمثال، کمبود مسکن در تانزانیا بخصوص در شهرهای دارالسلام، مرگزو، موانزا و امبیا حدود 3 میلیون باب خانه تخمین زده می‌شود؛ این درحالیست که این کشور با تقاضای سالانه 200 هزار خانه مواجه است. از میان خانه‌های موجود در این کشور، تنها 15 درصد از انشعاب برق برخوردار هستند که اغلب این خانه ها در مناطق شهری واقع شده‌اند.
قیمت یک خانه سه خوابه بالغ بر 70 میلیون شیلینگ تانزانیا (32 هزار دلار) است؛ این در شرایطی است که حقوق کارگران کم درآمد این کشور سالانه کمتر از 200 دلار است.
سطوح پایین اقتصادی در بسیاری از کشورهای آفریقایی، بخش مسکن را نیز بی‌نصیب نگذاشته است.
به گفته استر ابونیو، استادیار طراحی و مهندسی معماری در دانشگاه توماس جفرسون آمریکا و سرپرست تیم تحقیقاتی، یکی از مهمترین مشکلات این بخش، وام مسکن با سودهای بالا و ناتوانی اغلب مردم در بازپرداخت بدهی‌های بلندمدت آن است. نرخ بهره وام مسکن در آفریقا، حتی برای کسانی که توانایی دریافت وام و پرداخت اقساط آن را داشته باشند، بسیار بالا است.
یکی دیگر از مشکلات بخش مسکن، هزینه‌های ساخت خانه است. مسکن‌سازان با هدف کاهش هزینه‌های خود از نیروهای کار غیرماهر یا بی‌تجربه استفاده می‌کنند که درنهایت، این مسأله هزینه‌های ساخت را افزایش می‌دهد.
پیدا کردن محل مناسب برای ساخت مسکن نیز چالش بعدی است. مناطق دورافتاده، مکان‌های مناسبی برای ساخت خانه برای خانوارهای کم درآمد نیستند، چراکه در رفت و آمد به مناطق شهری (بدلیل نبود سیستم حمل و نقل مناسب) دچار مشکل می‌شوند.
کارگران ساکن مناطق حومه برای رسیدن به محل کار خود در شهرها باید ساعت 4 الی 5 صبح از خانه خارج شوند و نمی‌توانند زودتر از 11 شب به خانه بازگردند؛ به همین دلیل ترجیح می‌دهند که در مناطق فقیرنشین شهری سکونت داشته باشند.
زمین‌های موجود برای ساخت مسکن ویژه اقشار کم درآمد نیز معمولا در مکان‌های دورافتاده با فرصت‌های شغلی محدود قرار دارند. چنین مناطقی دورافتاده‌ای فاقد خدمات اجتماعی زیربنایی مانند مغازه، مدرسه، بیمارستان و امکانات تفریحی هستند؛ همه این عوامل، تلاش‌ها برای کاهش زاغه‌نشینی را ناکام می‌گذارند.
در شهرها، زمین کافی برای ساخت مسکن وجود ندارد. خانه‌های چند طبقه نیز نمی‌توانند گزینه مناسبی باشند. یک ساختمان چهار طبقه به اسکلتی از ستون‌ها و تیرها نیاز دارد که باید با فولاد تقویت شوند؛ اما فولاد کالای بسیار گران قیمتی محسوب می‌شود. احداث یک ساختمان دو طبقه نیز دشوار است، چراکه سیمان هم نسبتا گران است.
یکی از روش‌های کاهش هزینه‌ها، استفاده از مصالح مقاوم و در عین حال ارزان قیمت‌تر است. یکی از این مواد، نوعی آجر است که بصورت محلی از ترکیب خاک و سیمان تهیه شده و 40 درصد ارزان‌تر از بلوک‌های بتنی است که بدلیل مکانیسم چفت شدن درهم، نیازی به استفاده از ملات ندارد.
هزینه ساخت یک خانه با این آجرها تنها 70 میلیون شیلینگ تانزانیا (18 هزار دلار) است و در نصف زمان معمول برای ساخت، آماده می‌شود.
ابونیو خاطر نشان می‌کند: برای کمک به حل مشکل مسکن در آفریقا نیازمند انجام تحقیقات در سطح بین‌المللی هستیم؛ موفقیت‌ها و ناکامی‌ها در پروژه‌های مسکن در مناطق مختلف جهان می‌تواند برای طراحی مسکن پایدار برای اقشار کم درآمد آفریقایی مورد استفاده قرار بگیرد.
منبع: Phys.org
ترجمه: معصومه سوهانی
No tags for this post.
