ذرات میکرونی راه حلی جدید برای جلوگیری از خونریزی

با دانستن اهمیت این موضوع، محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا (UBC) سازوکاری نوآورانه برای جلوگیری از خونریزی شدید ابداع کردند.
برای جلوگیری از خونریزی زخم، این محققان ذراتی طراحی کردند که در رگ وارد شده و به محل هایی که دسترسی به آن ها مشکل است می روند.

این ذرات درمانی قطعی برای زخم هایی هستند که درمان غیر طبیعی و تزریق به آن ها- که روش های معمول درمان زخم است- آسان نیست. نتایج بدست آمده از این تحقیقات، کاربرد های زیادی در سلامت جهانی دارد، مثلا در مناطقی که جراح  یا پرسنل درمانی آموزش دیده وجود ندارد می توان از این نوآوری بهره برد.
اندازه این ذرات که UBC نامیده شدند تنها چند میکرون است. آن ها وارد رگ شده و به مناطق زخم شده می روند و ذرات منعقد کننده خون را به آن نقاط می رسانند. این منعقد کننده ها “ترومبین” نامیده می شوند. ترومبین پلاکت ها را در حاشیه زخم جمع می کند و جلوی از دست رفتن خون را می گیرد.
این ذرات از لحاظ تئوری می توانند انواع دارو را با خود به نقاط مختلف بدن ببرند. کریستین کستراپ نویسنده مقاله مذکور و استاد تمام دانشگاه UBC می گوید تیمش برای پیدا کردن روش انعقاد خون هیجان خاصی داشته است. او اضافه کرد: ” خونریزی یکی از دلایل اصلی کشته شدن افراد با سنین کم در جهان است، به خصوص خونریزی بعد از زایمان “.
بند نیامدن خونریزی ممکن است به دلیل مشکلات داخلی یا ضربه خارجی باشد و ممکن است عواقب سختی در پی داشته باشد. خونریزی زیاد به طور ناگهانی فشار خون را پایین می آورد و انتقال اکسیژن آنقدر کند انجام می شود که بیمار دچار خستگی، گیجی، از هوش رفتن و حتی نارسایی اعضای بدن می شود.
این ذرات طراحی شده اند تا توسط خون به جاهایی برده شوند که جراحان به آن دسترسی مستقیم ندارند. در این موارد که شامل زخم سینوس، رحم و دستگاه گوارش است، بستن زخم و استفاده از منعقد کننده ممکن نیست. استفاده سطحی منعقد کننده در زخم های عمیق معمولا با شکست مواجه می شود. در مناطقی از دنیا که به خون سالم دسترسی ندارند مرگ به دلیل خونریزی بسیار اتفاق  می افتد. این روش جدید را می توان در مناطق دور افتاده و در انواع زخم های عمیق و داخلی به کار برد.
طبق گفته کستراپ، پیشتر نیز روی این ذرات کار علمی انجام شده اما سازوکار گردش با جریان خون شناسایی نشده بود. این اولین تیمی است که توانسته ذرات را با جریان خون به نقاط مختلف بدن برساند.
ذرات میکرونی ساخته شده توسط کستراپ شامل  دو ماده  هستند، این دو ماده  طی واکنش با هم دی اکسید کربن تولید می کنند. حباب دی اکسید کربن آزاد شده می تواند وارد محلول شود. بنابر این وقتی در داخل بدن از آن ها استفاده شود، این حباب وارد جریان خون شده و با آن به محل زخم می رسد.
گروه کستراپ از این روش در مدل حیوانی استفاده است. مرحله بعد امتحان کردن این روش در انسان است. گذار از فاز تحقیقاتی به فاز کلینیکی عموما چالشی بزرگ است اما کستراپ به کارش مطمئن است. او باور دارد که روند پیشرفت تحقیقات آن ها سرعت می گیرد زیرا برخی از مواد تشکیل دهنده این ذرات هم اکنون در کلینیک ها مورد استفاده قرار می گیرند. مثلا یکی از این مواد تشکیل دهنده، کلسیم کربنات است که در قرص های ضد اسید کاربرد دارد. هم اکنون از ترومبین برای جلوگیری از خونریزی در حین جراحی استفاده می شود.
خونریزی یکی از نگرانی های اصلی پزشکان در سراسر جهان است و این ذرات، پتانسیل عظیمی برای جلوگیری از آن و بهبود مراقبت های پزشکی دارند.

منبع:علمنا

No tags for this post.