دیرخوابی و زود بیداری در ژن ها ریشه دارند

بر اساس تحقیقات انجام شده توسط دانشمندان علوم ژنتیک، عادت ذاتی بیدار شدن در ساعات اولیه صبح برای یک فرد به ساختار ژنتیکی انسان مرتبط است و تمامی باورهای دیگر موجود در این زمینه را می توان نادرست دانست.

افراد سحر خیز که جمعیت بسیاری از این افراد را زن ها تشکیل می دهند، نسبت به افرادی که تا دیروقت بیدار بوده و صبح نیز دیر تر از سایرین از خواب برمی خیزند کم تر دچار مشکلاتی از قبیل بی خوابی یا وقفه تنفسی در خواب می شوند؛ اما به نظر نمی رسد که شرایطی از این قبیل توسط ترفند های ژنتیکی یافته شده در این تحقیق کنترل شده باشند.

بر اساس تحقیقی که به تازگی بر روی دی ان ای 89 هزار انسان انجام گرفته است تغییرات ژنتیکی خاصی در اغلب افراد با عادات دیر به خواب رفتن در شب و همچنین برخاستن در ساعات اولیه صبح دیده شده است. به این ترتیب دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که این گونه از سبک زندگی در افراد به احتمال زیاد با ساختار ژنتیکی آنها رابطه نزدیکی دارد.

محققان در این پژوهش موفق به کشف 15 نقطه خاص در اسکریپت های ژنتیکی افراد شرکت کننده شدند. این نقاط ژنتیکی در مردم به اصطلاح سحرخیز نسبت به سایر افراد متفاوت است. هفت عدد از این معاوضه های ژنتیکی در نزدیکی ژن های دخیل در تنظیم چرخه شبانه روزی فرد یا ریتم شبانه روزی آنها اتفاق افتاده بودند.

افراد سحر خیز که جمعیت بسیاری از این افراد را زن ها تشکیل می دهند، نسبت به افرادی که تا دیروقت بیدار بوده و صبح نیز دیر تر از سایرین از خواب برمی خیزند کم تر دچار مشکلاتی از قبیل بی خوابی یا وقفه تنفسی در خواب می شوند؛ اما به نظر نمی رسد که شرایطی از این قبیل توسط ترفند های ژنتیکی یافته شده در این تحقیق کنترل شده باشند. به این ترتیب تمامی گزینه های دیگری که پیش از این به این عادت نسبت داده می شدند، از اعتبار ساقط هستند.

 

منبع: sciencenews

ترجمه: احمد محمدحسینی

No tags for this post.