امکان پیوند سر انسان تا دو سال آینده
دکتر سرجیو کاناورو، مدیر گروه نورومدولاسیون پیشرفته شهر تورین این ایده را نخستین بار در سال 2013 مطرح کرد. وی بر این باور بود که فناوری می تواند امکان اتصال دو رشته نخاع آسیب دیده و جدا شده را فراهم سازد. دکتر کاناورو به تازگی در مقاله ای به تشریح جزئیات مربوط به پیوند سر پرداخته است.
برای انجام این پیوند، ابتدا باید حالت هیپوترمی در سر و نیز بدن فرد اهدا کننده ایجاد شود. به اینترتیب سلول ها می توانند بدون اکسیژن زنده بمانند. در مرحله بعدی، جراحان می توانند بافت گردن در هر دو بدن را بریده و رگ های خونی را از طریق لوله به هم متصل کنند. گام بعدی که مهم ترین گام به شمار می رود، بریدن نخاع به شکلی بسیار دقیق است تا به این ترتیب کمترین میزان آسیب به آن وارد شود.
سپس سر مورد نظر روی بدن اهدا شده قرار می گیرد و دو سر نخاع نیز توسط نوعی ماده به نام پلی اتیلن گلیکول به هم متصل می شوند.
پس از جراحی، بیمار باید به مدت 3 تا 4 هفته در حالت کما به سر ببرد تا به این ترتیب جلوی حرکتش گرفته شده و نخاع نیز فرصتی برای ترمیم داشته باشد. همچنین محل اتصال دو رشته نخاع باید به شیوه الکتریکی تحریک شود تا به این ترتیب، فرآیند رشد محل اتصال دو رشته نخاع شتاب گیرد. البته بعدها برای بیمار، انواع داروهای ضد پس زدن عضو پیوندی نیز تجویز خواهد شد.
فردی که تحت جراحی قرار گرفته در طی دوره بهبودی می توان کم کم صحبت کرده و در پس از یک سال قادر به راه رفتن نیز خواهد بود. افراد معلول جسمی، کسانی که بدن آنها دچار هر گونه بدشکلی ظاهری است و نیز همه افرادی که به نوعی دچار نقص عضو هستند می توانند از این جراحی بهره مند شوند.
با اینکه جراحی پیوند سر به شدت پیچیده و دارای جزئیات و مراحل زیادی است، اما دکتر کاناورو اعلام کرده است که تعدادی از بیماران، آمادگی خود را برای انجام این جراحی اعلام کرده اند. ظاهرا بسیاری از این افراد دچار نقص های شدید بدنی بوده و رنج زیادی از این بابت تحمل می کنند.
البته شاید برای شما جالب باشد که بدانید سابقه جراحی پیوند سر به سال 1970 باز می گردد. دراین سال، سر یک میمون به بدن میمونی دیگر پیوند زده شد. با این حال، پیوند نخاعی در کار نبود و در نتیجه میمون نمی توانست بدنش را کنترل کند. همچنین این میمون پس از اینکه بدن پذیرنده، سر پیوندی را پس زد، جانش را از دست داد.
جزئیات بیشتر مربوط به پیوند سر به انسان در ژورنال Surgical Neurology International منتشر شده است.
No tags for this post.
