چشم‌پزشکی ما کمتر از آمریکا نیست
علی اصغر خدادوست در سال ۱۳۱۴ در شیراز به دنیا آمده است. دکتر خدادوست استاد چشم پزشکی دانشگاههای آمریکا است و یکی از چشم‌پزشکان ایرانی معروف در عرصه بین‌المللی است که در چندین بیمارستان معروف به جراحی و پژوهش در مورد مشکلات قرنیه چشم می‌پردازد.
وی به طور متناوب توسط شخصیت‌های برجسته‌ای در چشم پزشکی آمریکا به عنوان بهترین جراح پیوند قرنیه در دنیا معرفی شده است و شهرت ایشان علاوه بر مقالات علمی متعدد و تحقیقات گسترده در زمینه‌های مختلف و کیفیت درمان و تجربه در درمان جراحی، مدیون تحقیقات پایه‌ای بر ناراحتی‌های سطح قرنیه‌است، تا آنجا که در پیوندهای قرنیه روی مکانیسم دفع پیوند به افتخار ایشان Khodadoust line نامگذاری شده‌است.
پروفسور خدادوست یکی از نام آوران عرصه جراحی چشم پزشکی جهان و بنیانگذار پیوند قرنیه در ایران است که دارای کرسی پیوند قرنیه ایران در آمریکا بوده و علاوه بر ارتقای سطح تخصصی پیوند قرنیه در جهان، خدمات ارزنده‌ای در راستای پیشرفت این علم در ایران و شیراز انجام داده که مهم‌ترین دغدغه وی، کمک به مردم کشور است. وی توانسته تا کنون به شاگردان زیادی در عرصه پیوند قرنیه آموزش دهد.
شب گذشته مراسم تجلیل از پروفسور علی اصغر خدادوست توسط انجمن ملی یونسکو برگزار شد.وی در گفتگو با مهر درباره وضعیت چشم پزشکی در ایران گفت: چشم پزشکی دو جنبه پیشگیری و درمان دارد که پیشگیری مربوط به بهداشت، تغذیه و آموزش مردم می شود و درمان نیز به بهداری ها و تامین احتیاجات کشور در حوزه چشم پزشکی مربوط می شود. آنچه که می توان گفت این است که روند رشد چشم پزشکی در ایران در عرض 35 سال گذشته به خصوص در 10 سال گذشته عوض شده و پیشرفت بسزایی داشته است. این پیشرفتها در ایران به صورتی است که در حال حاضر دیگر کسی نیست که برای درمان ناراحتی و بیماری چشمی خود به امریکا و اروپا برود در ایران همه امکانات فراهم است.
وی با بیان اینکه علم چشم پزشکی در ایران کمتر از علم چشم پزشکی در امریکا نیست، گفت: به طور مثال چشم پزشکان تهران و شیراز دسته کمی از چشم پزشکان امریکایی ندارند. اگر چشم من هم آب مروارید داشته باشد، ترجیح می دهم در ایران درمان کنم.
پروفسور خدادوست در پاسخ به این پرسش مهر که اینکه نسبت به سالهای گذشته در عرصه علمی پیشرفت داشته ایم می تواند به معنی آن باشد که در چشم انداز آینده ببینیم انواع نابینایی درمان قطعی داشته باشد یا نه، گفت: چشم یک قسمت از تمام بدن است از این رو بهداشت، تغذیه و رسیدگی به تمام بدن، چشم را محافظت می کند و کسی نمی تواند بگوید چشمم بیمار است ولی یک ناراحتی تغذیه یا روانی دارم. از این رو همه مسائل باید با هم جلو بروند. اگر پروژه سعادت و سلامت پیش برود خواه نا خواه ان شا الله ناراحتی های چشم ریشه کن می شوند.
وی وسایل و تجهیزات بزرگترین مشکل بر سر راه پیشرفت در کشور دانست و گفت: تکنیک های پیشرفته جدیدی در اروپا و امریکا ساخته شده اند که تا کنون هم برخی از آنها در بازار سیاه وجود دارد اما جوابگوی احتیاجات نیست. من مطمئن هستم اگر وضعیت اقتصادی مردم خوب شود این موضوع نیز برطرف می شود. من در حدود 45 سال پیش شاگرد مدرسه های یکی از شهرستان های کوچک اطراف تخت جمشید را معاینه کردم که بیش از 50درصد آنها مبتلا به بیماری تراخم (یک نوع بیماری چشمی که منجر به کوری می شود) بودند. بعد از 4 سال دوباره به آنجا برای معاینه رفتم که لوله کشی در این شهر، منجر به کاهش بیماری تراخم شده بود. می توان نتیجه گرفت امکانات و برطرف کردن برخی مشکلات در کاهش بیماری ها موثر است.
