ساخت نانوکامپوزیت‌های پلیمری زیست سازگار برای مواجهه با انواع باکتری‌ها توسط محققان کشور
مواد ضدباکتری ترکیباتی هستند که باکتری‌های بیماری‌زا یا سایر میکروارگانیسم‌ها را از بین برده یا مانع رشد آن‌ها می‌شوند. در گذشته تحقیقات بسیاری بر روی انواع روش‌های تولید ترکیبات آلی فلزی زیست کش از جمله ترکیبات نقره، مس، روی و غیره، صورت گرفته است. امروزه استفاده از این نوع ترکیبات به دلیل سمی بودن، فراریت، ناپایداری شیمیایی و نفوذ آسان به بدن از طریق پوست پیشنهاد نمی‌شود. از این‌رو، تولید یک ماده جایگزین توجهات بسیاری را به خود جلب کرده است.
دکتر محمد سلیمانی لشکناری مجری این طرح، درباره اهمیت این مواد عنوان کرد: «این طرح پژوهشی با هدف تهیه و بررسی خواص ضدباکتری پلیمرهای نانوساختار صورت گرفته است. اثرات اساسی به دست آمده از محصول طرح، شامل کاهش آلودگی و کاهش اثرات جانبی ترکیبات ضدباکتری مرسوم (ترکیبات شیمیایی و نانوذرات فلزی از قبیل نقره) است.»
سلیمانی در خصوص خواص این پلیمر تصریح کرد: «در گذشته تمرکز بر خواص ضدباکتری نانوذرات فلزی بود اما آزاد شدن این نانوذرات در محیط زیست، خود منجر به ایجاد آلودگی می‌شود. درحالی که پلیمرهایی با خاصیت ضدمیکروبی ذاتی این مشکل را برطرف کرده است. این قبیل پلیمرها در بازه زمانی طولانی‌تری از خاصیت ضدباکتری برخوردار بوده و در محیط انتشار نمی‌یابد و حتی در صورت انتشار نیز با توجه به ساختار پلیمری خود، مضرات چندانی ایجاد نخواهد کرد لذا می‌توان از ترکیب پیشنهادی در این طرح به منظور برطرف کردن مشکلات ترکیبات ضدباکتری مرسوم استفاده کرد.»
این دسته از مواد می‌توانند به عنوان عامل ضد باکتری در صنایع نساجی، صنایع پلاستیک، صنایع رنگ و پوشش و همچنین ساخت تجهیزات پزشکی مورد استفاده قرار گیرند. ساخت این نانوذرات با استفاده از روشی آسان، کم هزینه و سازگار با محیط زیست صورت گرفته است.
وی در ادامه افزود: «به دلیل روش تهیه آسان این دسته از نانوذرات پلیمری، امکان تولید این محصولات در مقیاس صنعتی نیز میسر است.»
این محقق روند انجام مطالعات را این گونه شرح داد: «در ابتدا نانوذرات پلیمری با استفاده از روش پلیمریزاسیون شیمیایی تهیه و پس از بررسی خصوصیات شکل شناختی و ساختار شیمیایی محصول واکنش، از طریق آزمون‌های انتشار دیسک، حداقل غلظت مهارکنندگی رشد باکتری، حداقل غلظت کشندگی باکتری و همچنین تعیین سینتیک کشندگی به بررسی خصوصیات ضدباکتری نانو ذرات پلیمری پرداخته شد.»
وی همچنین خاطرنشان کرد: «ابعاد نانومتری محصول تهیه شده باعث شده که بتوان علاوه بر حالت جامد، حالت محلول کلوئیدی آن نیز تهیه شود که کاربردهای آن را نیز افزایش می‌دهد.»
این تحقیقات حاصل همکاری دکتر محمد سلیمانی لشکناری- عضو هیأت علمی دانشگاه تخصصی فناوری‌های نوین آمل- دکتر حسین عیسی زاده-عضو هیأت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل- و خانعلی سلطانی-استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس- است.
به گزارش ایسنا،نتایج این کار در مجله Polymer-Plastic Technology and Engineering (جلد 54، سال 2015، صفحات 1547 تا 1552) منتشر شده است.
No tags for this post.
