تاثیر بدهیهای والدین بر سلامت روانی کودکان
تحقیقات قبلی به طور معمول به تاثیرات وام بر بزرگسالان و سلامت روانی آنها میپرداختند اما مطالعه جدید علاوه بر آن تاثیرات بدهیهای والدین بر آرامش کودکان را نیز بررسی میکند.
به طور کلی کودکانی که والدین آنها صاحب یک خانه هستند و یا سطح تحصیلات بالاتری دارند از رفاه بهتر و آرامش بیشتری بهرهمند هستند. اما اگر والدین برای تمام امکانات زندگی اعم از مسکن، تحصیلات و نظایر آن زیر بار بدهیهای فراوان وامهای مختلف باشند نتیجه کاملا برعکس میشود. بدهی زیاد ممکن است در پدر و مادر استرس و اضطراب ایجاد کرده و مانع توانایی آنان برای تربیت درست کودک شود و در نتیجه آرامش کودک را تحت تاثیر قرار دهد.
بر اساس این مطالعه، وام کاملا مانند یک شمشیر دو لبه عمل میکند. از یک طرف، شاید در وهله اول اینطور به نظر برسد که وام مسکن به خانهدار شدن و وامهای دانشجویی به تحصیلات بالاتر منجر میشود و همه اینها به نفع کودکان است، اما اگر پشتوانهای برای پرداخت این وامها وجود نداشته باشد مشکلات متعددی پدید خواهد آورد.
وام میتواند برای رفع نیازهای اقتصادی خانواده و هزینههای زندگی، یک منبع مالی با ارزش باشد، اما در نهایت باید با سودهای بسیار زیاد بازپرداخت شود که ممکن است والدین را زیر بار بدهیهای کلان قرار دهد.
به منظور این مطالعه محققان بیش از 9000 کودک در سنین 5 تا 14 سال را مورد بررسی قرار دادند. برای اندازهگیری سطح رفاه اجتماعی کودکان امتیازات آنها از لحاظ شاخص مشکلات رفتاری (BPI) بررسی شد. برای این کار از مادران خواسته شد تا به 28 سوال با توجه به مشاهدات خود از رفتار کودکانشان – کودکان 4 ساله به بالا – پاسخ دهند.
پس از آن، کل بدهی خانوادهها اعم از وام مسکن و وامهای دانشجویی، وام خودرو و بدهیهای مربوط به کارتهای اعتباری و وامهای مربوط به خدمات پزشکی و نظایر آن محاسبه شد.
در تجزیه و تحلیلهای سنتی مشکلات رفتاری کودکان در خانوادهها به این شکل بررسی میشد که کودکان در یک خانواده با بدهیهای زیاد با کودکان در خانواده دیگری با بدهی کمتر مقایسه میشد و این نوع مقایسه نمیتوانست تغییرات مشکلات رفتاری کودکان را در یک خانواده در گذر زمان بررسی کند.
مهمترین تفاوت این مطالعه با مطالعات قبلی در این است که به جای آنکه خانوادههای مختلف با سطوح مختلفی از وام و بدهی در یک زمان با هم مقایسه شوند، هر خانواده در طول زمان مورد پایش قرار گرفت تا روشن شود که چگونه مشکلات رفتاری کودکان هنگامی که والدین آنها هر بار از پس پرداخت یک وام برمیآیند و دوباره در بدهی فرو میروند تغییر میکند.
نتایج این بررسیها نشان داد کودکانی که خانوادههای آنها هیچگونه بدهی یا وامی ندارند از رفتارهای اجتماعی بهتر و آرامش بیشتری برخوردار بوده و کمترین مشکلات رفتاری را دارند.
مشکلات رفتاری کودکانی که والدین آنها بدهیهای کلان داشتند نسبت به کودکانی که والدین آنها بدهیهای کمتری داشتند بیشتر بود.
این یافتهها فرصتی را برای آموزش خانوادهها فراهم میکند که بدانند تا چه اندازه وامها و بدهیها روی کودکان و رفتار آنها در اجتماع تاثیرگذار است.
گاهی وام تنها گزینه انتخاب است
شاید تصور کنید کسانی که مدام در حال کشمکش با بدهیهای مختلف هستند افرادی هستند که تصمیمگیریهای مالی آنها در زندگی غیرمسئولانه و ضعیف بوده است، اما تحقیقات نشان میدهد که واقعیت کاملا متفاوت است. بسیاری از افرادی که در بدهیهای فراوان از کارت اعتباری گرفته تا وامهای پزشکی، وام مسکن و نظایر آن فرو رفتهاند، مجبور به این کار شدهاند. در عصر حاضر که دستمزدها راکد مانده و هزینهها هر روز افزایش مییابد، وامها تنها گزینه برای انتخاب هستند.
پژوهشگران بر این باورند که برای بررسی اساسی جنبههای مثبت و منفی وامها باید به دو سوال پاسخ داده شود. اول اینکه، چگونه در وهله اول همه این اعتبارها به وجود آمد و دوم آنکه چرا خانوادهها وام میگیرند. حال اگر برخی از انواع بدهی و وامها سبب ایجاد استرس در خانواده و فرزندان میشود، باید پرسید چگونه میتوان این استرس را کاهش داد. از آنجا که این موضوع فراتر از بحث این مطالعه است، امید است مطالعات دیگری که مرتبط با امور مالی خانوادهها و آموزش آنها در این زمینه هستند انجام شود تا شاید راهحلی برای مشکلات رفتاری کودکان در چنین خانوادههایی پیدا شود.
منبع: ژورنال Pediatrics
No tags for this post.