آسیب شدید شیردوشی سنتی بر استخوان بندی انسان

با وجود معرفی و توسعه خودکارسازی كشاورزی در بخش دامپروری كشور، هنوز هم انجام بسیاری از امور دامپروری به فعالیت فیزیكی قابل توجهی نیاز دارد. انجام فعالیت های مربوط به دامپروری به خصوص عملیات شیردوشی مستلزم وضعیت و حركات بدنی نامناسب است كه این موارد باعث افزایش خطر بروز اختلالات عضلانی اسكلتی در كارگران شیردوش می شود.

خم شدن طولانی مدت كمر در روش شیردوشی سنتی و استانشیون و سر پا ایستادن طولانی مدت در روش تاندم می توانند باعث بروز درد و اختلالات عضلانی اسكلتی در ناحیه كمر در بین كارگران شیردوشی سنتی و مكانیزه شود.

در مطالعه ای که به همین منظور انجام گرفته است، فشار كاری وضعیت بدن كارگر در حین عملیات شیردوشی در ایستگاه دامپروری دانشگاه كشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان و دامداری های گاو شیری واقع در شهرستان رامهرمز مورد ارزیابی قرار گرفت. ارزیابی ها روی سه روش شیردوشی سنتی (دستی)، استانشیون (شیردوش سیار تك واحدی) و جایگاه آزاد نوع تاندم (دارای شش جایگاه) صورت پذیرفت. ارزیابی فشار كاری وضعیت بدن در حین كار با استفاده از روشی تلفیقی روی 34 كارگر شیردوش مرد انجام گرفت.

یافته های این ارزیابی ها نشان داد كه در شیردوشی های دستی و استانشیون به دلیل كار در ارتفاع پایین اغلب نواحی بدن بیش از 70 درصد از زمان شیردوشی در پوسچر خمیده قرار داشتند. در نقطه مقابل در شیردوشی تاندم به دلیل كار در ارتفاع بالا بیش از 90 درصد از زمان شیردوشی بدن در پوسچر قائم و ایستاده قرار داشت. همچنین در مورد وضعیت انگشتان دست كارگر، حالت «حلقه شدن پنج انگشت» در هر سه روش شیردوشی غالب بود.

نتیجه گیری نهایی پژوهشگران این بود که خم شدن طولانی مدت كمر در روش شیردوشی سنتی و استانشیون و سر پا ایستادن طولانی مدت در روش تاندم می توانند باعث بروز درد و اختلالات عضلانی اسكلتی در ناحیه كمر در بین كارگران شیردوشی سنتی و مكانیزه شود. در مورد پوسچرهای مربوط به انگشتان دست، با افزایش میزان مكانیزه شدن در فرآیند شیردوشی، پوسچرهای طولانی مدت، متناوب و مكرر برای انگشتان دست كارگران شیردوش كاهش می یابد.

منبع: عبدالله حیاتی، افشین مرزبان، محمد امین آسودار، 1394. ارزیابی ارگونومیكی روش های شیردوشی سنتی و مكانیزه در دامداری های گاو شیری، مجله ارگونومی، سال سوم، شماره 3.

لینک منبع

No tags for this post.