حدود یک سوم مواد غذایی جهان دور ریخته می شود
آخرین اجلاس جهانی آب و هوا که در پاریس برگزار شد، دستاورد مهمی در همراه سازی تقریبا تمام کشورهای جهان برای مقابله با گرمای جهانی بود؛ اما در کنار این دستاورد، تلاش شد برای مشکل دیگری که بر افزایش دما تاثیر غیرمستقیم دارد و می تواند معضل گرسنگی میلیون ها انسان را حل کند، راهکار مناسبی یافت شود. این مشکل، حجم عظیم غذایی است که توسط ساکنین زمین دور ریخته می شود.
بر اساس گزارش سازمان خواروبار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، سالانه حدود 1.3میلیارد تن غذا یعنی حدود یک سوم کل مواد غذایی جهان، دور ریخته می شود. این مقدار غذا برای سیر کردن 870 میلیون انسان کافی است. در فرآیند تولید این میزان غذا، سالانه 3.3 گیگاتن، معادل 3.3 هزار میلیارد کیلو دی اکسید کربن به جو زمین وارد می شود و البته در جریان تجزیه این میزان مواد غذایی در طبیعت مقدار قابل توجهی گاز متان نیز آزاد می شود.
بخش عمده این دور ریز غذا در کشورهای ثروتمندی مانند آمریکا به وقوع می پیوندد. در این کشور سالانه 52 درصد از میوه و سبزیجات، 50 درصد از غذاهای دریایی، 38 درصد از غلات و 22 درصد از گوشت تولید شده، دور ریخته می شود. علت عمده این رویه در کشورهای ثروتمند، روش های نادرست مصرف کنندگان در خرید و استفاده از مواد غذایی است.
دور ریز کشورهای ثروتمند اروپایی نیز اندکی کمتر از آمریکا است. میزان غذای دورریز در کشورهای کمتر توسعه یافته و فقیر در مقایسه با آمریکا و اروپا 10 برابر کمتر است. با وجود این، بازهم مقادیر عظیمی از مواد غذایی در این کشورها دور ریخته می شود. برای مثال بر اساس گزارش فائو، مقدار غذایی که سالانه در آفریقا دور ریخته می شود، می تواند 300 میلیون نفر را سیر کند.
بخش عمده مواد غذایی که دور ریخته می شود، در طول زنجیره تامین تا رسیدن به بازار، از بین می رود. بخش زیادی از مواد غذایی در جریان حمل و نقل از بین می رود و بخش دیگر آن به ویژه در کشورهای توسعه نیافته، به دلیل نگهداری نامناسب کیفیت خود را از دست می دهد. شکل گیری کلانشهرها در کشورهای درحال توسعه نیز با ایجاد تغییر در ساختار و رویه های بازار و همچنین عادات غذایی شهروندان به این مشکل دامن می زند.
به گزارش ایرنا، برای مقابله با این مشکل، مقامات بین المللی به دنبال راهکارهایی برای از بین بردن دورریز غذا تا سال 2030 میلادی هستند. برای این منظور، سازمان فائو و سایر سازمان های بین المللی سیستمی را برای ثبت میزان غذای دورریز در کشور ها و تبادل این اطلاعات ایجاد کرده اند.آمریکا و اروپا، برنامه های آموزش مصرف کنندگان را آغاز کرده اند. اما در کشورهای در حال توسعه اتخاذ راهکارهای دیگر از جمله به کارگیری فناوری های مناسب برای نگهداری، حمل و توزیع مواد غذایی، ضروری است.
