موفقیت آزمون نانوحامل داروی ضدایدز روی موشها
بازدارندههای پروتئاز در دسته داروهای ضدویروس قرار میگیرند که به صورت عمومی برای درمان ایدز استفاده میشوند. اخیرا محققان مرکز پزشکی نبرسکا موفق به طراحی سیستم رهاسازی دارو برای این بیماری شدند. زمانی که این بازدارنده پروتئاز با داروی طراحی شده در دانشگاه روچستر ترکیب میشود میتواند سیستم ایمنی بدن را برعلیه HIV فعال نگه دارد. نتایج این پژوهش در قالب مقالهای در نشریه Nanomedicine: Nanotechnology, Biology and Medicine منتشر شده است.
محققان با ادغام یک داروی ضدایدز با یک نانوحامل پروتئینی موفق به ارائه سیستم دارویی جدیدی شدند که میتواند با اثربخشی بالا این بیماری را کنترل کند. نتایج آزمونهای انجام شده روی موشها رضایتبخش بوده است.
در حال حاضر روشهای درمان ایدز به صورت داروهای خوراکی است که باید به صورت روزانه مصرف شود. اما با این روش درمانی، بیمار تنها یک یا دو بار در سال تحت درمان قرار میگیرد. محققان این پروژه برای حل مشکل بیماران اقدام به طراحی نوعی نانوحامل موسوم به بازدارنده پروتئاز نانوفرموله شده کردند. این نانوحامل به صورت بلوری بوده و ظاهری شبیه به یخ دارد. این داروی بلوری درون چربی قرار داده شده و با یک پوشش پروتئینی محاط میشود و در نهایت چیزی شبیه بستنی بوجود میآید. این پوشش موجب محافظت دارو از گزند آسیبهای وارد شده از سوی کبد یا دفع توسط کلیه میشود.
این داور توسط محققان مورد آزمایش قرار گرفت و در نهایت موفق به حذف کامل HIV از بدن شد. این نانوحامل موجب افزایش سطح دارو در میان سلولهای ایمنی بدن شده و اثر درمانی کل سیستم دارویی را افزایش میدهد.
این دو دارو به صورت همزمان روی سلولهای سیستم ایمنی بدن انسان و در یک موش مهندسی شده، مورد آزمایش قرار گرفته است.
به گزارش ستاد توسعه فناوری نانو،گلبارد از محققان این پروژه داروی URMC-099 را برای درمان ناهنجاریهای عصب شناختی مرتبط با HIV ساخته است. این دارو میتواند از دست رفتن حافظه را که در نیمی از مبتلایان به ایدز دیده میشود، درمان کند. گلبارد این دارو را با چند بازدارنده پروتئاز مورد آزمایش قرار داده است. هدف او ارائه دارویی با سطح ایمنی بالا برای درمان ایدز است.
این دارو به صورت انحصاری توسط شرکت ویوو دین تراپیوتیکس (WavoDyne Therapeutics) لیسانس شدهاست.
No tags for this post.