آسایش دمایی، حلقه گم شده آموزش ابتدایی

آسایش دمایی ناشی از اثر دما، رطوبت و جریان هوا بوده و عاملی بسیار مهم در حفظ سلامتی و بهینه سازی عملكرد دانش آموزان در كلاس است. با توجه به شرایط اقلیمی استان قم و اهمیت آسایش دمایی در مدارس، مطالعه ای با هدف ارزیابی شرایط جوی كلاس های مدارس ابتدایی با استفاده از شاخص عدم آسایش (Discomfort Index DI)، انجام شد.

در مدارس و محیط های آموزشی به خصوص در مناطق گرمسیری مانند استان قم، برای افزایش سطح آسایش دمایی كه ارتباط مستقیم با كیفیت عملكرد فراگیران دارد، انجام اصلاحات مناسب، ضروری است.

این مطالعه به صورت توصیفی مقطعی در سال 1392 در یک صد و پانزده كلاس مدرسه ابتدایی در استان قم انجام شد. رطوبت نسبی با استفاده از رطوبت سنج Casella و دمای هوا با استفاده از دما سنج جیوه ای در پنج نقطه از هر كلاس در ارتفاع یك متری از سطح زمین اندازه گیری شد.

اندازه گیری ها بین ساعت 9 تا 15 و در فصل بهار انجام و شاخص عدم آسایش دمایی برای هر كلاس محاسبه شد. نتایج نشان داد میانگین (انحراف معیار) دما برابر با (2/84) 27/42 درجه سانتی گراد، میانگین (انحراف معیار) رطوبت نسبی (7/43) 30/4 درصد و میانگین DI (1/72) 22/46 بود.

اندازه به دست آمده برای DI در 17/4 درصد كلاس ها كمتر از 21، در 60 درصد كلاس ها در محدوده 21 تا 24 و در 22/6 درصد كلاس ها در محدوده 24 تا 27 درجه سانتی گراد بود. بر اساس نتایج تنها در 17/4 درصد از كلاس ها شرایط آسایش دمایی برای تمامی دانش آموزان مطلوب است.

بر اساس راهنمای ارائه شده در شاخص DI، در شرایط موجود انتظار می رود در 60 درصد كلاس ها كمتر از 50 درصد و در 6/22 درصد كلاس ها بیش از 50 درصد دانش آموزان احساس عدم آسایش دمایی داشته باشند.

به این ترتیب پژوهشگران این گونه نتیجه گیری کردند که در مدارس و محیط های آموزشی به خصوص در مناطق گرمسیری مانند استان قم، برای افزایش سطح آسایش دمایی كه ارتباط مستقیم با كیفیت عملكرد فراگیران دارد، انجام اصلاحات مناسب، ضروری است.

منبع: محسن مهدی نیا، مهدی اسدی قالهری، سیامك محبی، رجبعلی حكم آبادی، 1394. بررسی آسایش دمایی در كلاس های درس مدارس ابتدایی استان قم، مجله پایش، سال چهاردهم، شماره 6 (پیاپی 94).

لینک منبع

No tags for this post.