تولید کنسانتره پروتئینی از آب پنیر
غشاهای سرامیکی با توجه به خواص منحصر به فرد از قبیل استحکام مکانیکی، پایداری حرارتی، مقاومت شیمیایی بالا، طول عمر زیاد، امکان تمییز کردن با استفاده از مواد شیمیایی در دماهای بالا، کمتر بودن میزان گرفتگی و کنترل مطلوب اندازه حفره ها در فرایند ساخت کاربردهای استراتژیکی دارند به طوریکه سایر غشاها به ویژه غشاهای پلیمری در این موارد کارایی مورد نظر را ندارند.
یکی از کاربردهای استراتژیک، جداسازی و تلخیص پروتئین های آب پنیر است که علاوه بر حل مشکلات زیست محیطی، منجر به تولید کنستانتره آب پنیر با ارزش افزوده بالا می شود.
پروتئین های آب پنیر دارای ارزش غذایی و بیولوژیکی منحصر به فردی هستند که در مواد غذایی دیگر به ندرت یافت می شود. از این رو محققان با فناوری نانو موفق شدند محلولی سرشار از پروتئین های آب پنیر و عاری از هر گونه چربی و کازئین باشد را بدست آورند.
در این طرح پژوهشی، برای اولین بار در سطح کشور از فناوری نوین غشاهای سرامیکی نانو ساختار برای جداسازی و تلخیص پروتئین های آب پنیر استفاده شده است.
برای این منظور از غشاهای نانو ساختار سرامیکی با اندازه حفرات در محدوده ۱۰۰ نانومتر (محدوده مشترک فرایندهای میکرو و الترا فیلتراسیون) برای حذف ترکیباتی از قبیل چربی ها و کازئین استفاده شده است.
پس از چندین مرتبه دیافیلتراسیون در هر دو مرحله غشایی می توان به خلوص مطلوبی از پروتئین های سرمی در کنستانتره نهایی دست یافت.
غشاهای نانوساختار سرامیکی ساخته شده در این طرح، در مرحله اول توانایی جداسازی پروتئین های سرمی از آب پنیر را به طور کامل دارند.
با استفاده از فرایند دیافیلتراسیون در هر دو مرحله غشایی، می توان به خلوص مطلوبی از پروتئینهای سرمی در کنستانتره نهایی دست یافت که دارای ارزش غذایی و بیولوژی بالایی هستند.
از نتایج این طرح می توان در صنایع لبنی برای تولید محصولاتی از قبیل دوغ، ماست، پنیر و … با کیفیت و ارزش غذایی بالا، صنایع غذایی مانند شیر خشک و کارخانه ای لبنی که واحد تولید پنیر دارند برای تولید کنستانتره پروتئینی با ارزش افزوده بالا استفاده کرد.
مهم ترین مزایای کنستانتره پروتئینی تولید شده با این روش استفاده از فرایند های هیبریدی غشایی (میکرو، اولترا، نانوفیلتراسیون) است که می تواند به دلیل حذف ترکیباتی مثل چربی ها،کازئین، رنگدانه ها، لاکتوز و یون ها از آب پنیر منجر به تولید کنستانتره پروتئینی با ارزش غذایی و بیولوژیکی بالا شد.
به گزارش مهر، این طرح تحقیقاتی توسط علی اکبر بابالو، دکتری تخصصی مهندسی شیمی انجام گرفته است.