روشی تازه برای پیش بینی فوران آتشفشانی

نتایج این پژوهش در نشریه Scientific Reports در بیست و هشتم اکتبر سال جاری به انتشار خواهد رسید.

این تیم علمی، شامل دو دانشجوی دوره دکتری به نامهای جان برونینگ و سندی درایمونی و استاد راهنمای آنها، آقای اگوست گادموندسون بود، که تلاش کردند در ابتدا، اطلاعات زمین شناسی و دادههای تاریخی را در باره فورانهای ِپیشین ِکوه ِآتشفشانی سنتورینی در یونان بدست آورند و بدین ترتیب ظرفیت اتاقک ماگمایی ِاین آتشفشان برای فوران را مشخص کنند. آنگاه آنها مدلی را بکار بردند که به آنها اجازه میداد، افزایش فشار در اتاقک ماگمایی، ناشی از ورود پیدرپی ماگمای تازه به اتاقک را ارزیابی کنند، و از اینرو احتمال رخداد گسیختگی در سقف ماگما و رخداد فوران را در آینده پیش بینی کنند.

پژوهشگران دانشکده علوم زمین در رویال هالووی-دانشگاه لندن، روشی تازه ارائه کردند که با دقت بیشتری می تواند شرایط مورد نیاز برای رخداد فوران آتشفشانی را پیش بینی کند. نتایج این پژوهش در نشریه Scientific Reports در بیست و هشتم اکتبر سال جاری به انتشار خواهد رسید.

این گروه علمی، برای گرداوری داده، درباره نوع ماگمایی که در اتاقک ماگما وجود دارد و نوع ماگمایی که به آن افزوده میشود، به جزیره سنتورینی ِیونان سفر کردند. آنها محاسباتی بر روی شکستگیهایی که از اتاقک ماگمایی سرچشمه گرفته و به است رسیده بودند و همکنون نیز بوسیله ماگما پر شده بودند (دایکها) پژوهشهایی انجام دادند. دایکها در سراسر جزیره پراکندگی داشتند بدین وسیله آنها می توانستند درک کنند که در درون اتاقک، چه نوع ماگمایی حضور دارد و در گذر زمان زمین شناسی ترکیب ماگما، چگونه تغییر کرده است. آنگاه آنها دادههای زمین شناسی ِسال ۲۰۱۲، یعنی زمانی که تصور می رفت آتشفشان فوران خواهد کرد ولی نکرد، را به مدلی که ساخته بودند وارد مدل کنونی کردند. نتیجه این شد که در آن سال، زمینه لازم برای گسیختگی در سقف اتاقک ماگمایی فراهم نبوده است. بدین معنی که با وجود ورود حجم زیاد ماگما به اتاقک در سال ۲۰۱۲، سنگهای ورای اتاقک ماگمایی توانستهاند نسبت به فشار درونی اتاقک مقاومت کرده و دچار گسیختگی نشوند.

مدل تازه این توانایی را دارد که زمان رخداد شکستگی در سنگهای سقف اتاق ماگمایی را پیش بینی کند و بنابراین ما را برای ارزیابی درجه خطر و آمادگی برای اقدامات اورژانسی هشدار دهد.

جان برونینگ، یکی از دانشجویان ِدرگیری در این پژوهش می گوید: ما توانستیم محدودیتهایی برای مقدار ماگمای ذخیره شده در اتاقک زیرزمینی در سنتورینی مشخص کنیم و معتقدیم که این روش می تواند به ما کمک کند تا زمان رخداد گسیختگی در اتاقک ماگمایی ِسنتورینی را پیش بینی کنیم، و نهاتیا آنرا به سطح

به گزارش علمنا،جهانی توسعه داده تا واپایی (مانیتورینگ) بهتری از دیگر آتشفشانهای روی کره زمین داشته باشیم. با اینکه، یافتههای ما، یک پله ِروبه جلو برای ارائه یک پشبینی قابل اعتماد از زمان رخداد فوران است اما، هنوز هم چالشهایی در این زمینه وجود دارند. برای نمونه، ما نمیدانیم اگر سنگهای ورای اتاقک ماگما، دچار گسیختگی شوند، آیا دایکها یا همان شکستگیهایی که قرار است راهروی ماگما باشند، به سطح زمین راه خواهند داشت و ماگما را به سطح زمین خواهند رساند یا خیر. تا جایی که ما می دانیم در بسیاری از موارد ماگما پیش از اینکه به سطح زمین برسد، سرد شده و به سنگ آتشفشانی تبدیل می شود. باری، این پرسش که تحت چه شرایطی ماگما درون زمین منجمد می شود، و به فوران ماگما منتهی نمی شود، هنوز هم حل نشده باقی مانده است.

No tags for this post.