شهری که با خرده چوب‌های خود ثروتمند شد
امروزه شهرهای زیادی در سراسر جهان هستند که قصد دارند اقداماتی را در راستای کاهش اتکا به سوختهای فسیلی، کاستن از میزان آلایندگی تولیدی و نیز استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر به انجام برسانند. در این میان، تجربه موفق شهری در اتریش نشان می‌دهد که هوشمندی در شناسایی منابع موجود در منطقه و عزم جدی در راستای بهره‌وری بهتر از انرژی می‌تواند زمینه را برای بهره‌گیری از انواع انرژی‌های پاک فراهم سازد.
شهری فقیر در گوشه‌ای از جهان
گسینگ شهری در اتریش و در نزدیکی مرز با مجارستان است. این ناحیه تا ۲۵ سال پیش یکی از محروم‌ترین شهرهای اتریش بود و بسیاری از ساکنان آن به خاطر نبود شغل و زیرساختهای شهری مجبور به مهاجرت به شهرهای دیگر بودند. بر اساس آمارهای رسمی، ۷۰ درصد از مردم این شهر برای یافتن شغل به شهرهای بزرگ‌تر این کشور مهاجرت کردند.
اما به لطف هوشمندی مسئولان گسینگ این شهر ۴ هزار نفری اکنون به الگویی جهانی در زمینه توسعه پایدار و بهره‌مندی از منابع موجود برای تولید انرژی پاک بدل شده است. گسینگ تنها شهر در اتحادیه اروپاست که همه گرما و نیز برق مورد نیاز خود را از سال ۲۰۰۱ به این سو، از منابع تجدیدپذیر تهیه می‌کند.
بر اساس آخرین آمار، میزان کربن خنثی بودن این شهر حدود ۸۰ درصد است و به این ترتیب آن را می‌توان یک منطقه پیشرو در سطح بین المللی دانست.
اما به لطف هوشمندی مسئولان گسینگ این شهر ۴ هزار نفری اکنون به الگویی جهانی در زمینه توسعه پایدار و بهره‌مندی از منابع موجود برای تولید انرژی پاک بدل شده است.
چگونه شهری فقیر، ثروتمند شد؟
از دیرباز، در گسینگ چندین کارخانه چوب بری و ساخت الوار قرار داشتند و به همین دلیل همیشه انبوهی از خرده چوب‌های پسماند این کارخانه ها به صورت تلبار در مناطق مختلف شهر یافت می‌شد. این پسماندها هیچ کاربری خاصی نداشتند و معمولاً به تدریج پوسیده می‌شدند. اما در این میان، یک مهندس هوشمند به نام رینولد کخ به فکر استفاده از این پسماندها به عنوان منبعی برای تولید انرژی افتاد و آن را با شهردار وقت این شهر در میان گذاشت.
راه حل رهایی از وابستگی از سوختهای فسیلی، همیشه در برابر چشمان مردمان این منطقه بود، اما از آن غافل بودند.
آقای کخ در این باره می‌گوید: «یکی از دلایلی که ما بسیار فقیر بودیم، این بود که در سال‌های ابتدایی دهه ۱۹۹۰، میلیون‌ها دلار صرف خرید سوختهای فسیلی می‌کردیم، در حالی که پسماندهای چوب بر روی زمین در حال پوسیده شدن بودند. همان موقع بود که فهمیدم راه حل این مشکل درست در برابر چشمانمان قرار داشته و از آن غافل بودیم.»
اقدامات زیربنایی
پس از موافقت مقامات شهری برای استفاده از پسماندهای چوبی برای تولید انرژی، ابتدا همه ساختمانهای عمومی و دولتی عایق بندی شدند و استفاده از انرژی فسیلی برای گرمایش آنها ممنوع شد. سپس این شهر با استفاده از یارانه دریافتی از اتحادیه اروپا توانست یک نیروگاه گرمایی را برای سوزاندن چوب و تولید انرژی راه اندازی کند.
فرآیند بهینه سازی مصرف انرژی ابتدا از ساختمانهای دولتی و عمومی آغاز شد.
به این ترتیب، اقتصاد این منطقه به تدریج از رکود چندین ساله خارج شد و شرکت‌های مختلف پیشنهاد تاسیس کارخانه در این شهر را ارائه کردند. مقامات شهری نیز با صرفه جویی حاصله در بودجه‌های عمومی، به نوسازی زیرساختهای شهری پرداختند.
جهش ناگهانی با زیست توده
اما اوج جهش شهر گسینگ به سال ۲۰۰۱ میلادی بازمی‌گردد. در این شهر اولین نیروگاه زیست توده به کمک یک دانشمند ویتنامی طراحی و راه اندازی شد. به این ترتیب دیگر نیازی به سوزاندن چوب برای تولید انرژی نبود، زیرا این نیروگاه به گونه‌ای طراحی شده بود که می‌توانست با یک سری واکنش های شیمیایی، خرده چوب‌ها را به گازی پاک تبدیل کند. شیوه رایج سوزاندن چوب برای تولید انرژی، به تولید گاز دی اکسید کربن می‌انجامد. اما در شیوه نوین نیروگاه زیست توده‌ای، جلوی تولید دی اکسید کربن ناشی از سوزاندن چوب‌ها نیز گرفته شد. این امر به کاهش قابل توجه آلودگی تولیدی برای تولید انرژی گرمایی و برق منطقه انجامید.
ساخت نخستین نیروگاه مبتنی بر زیست توده، تحولی در اقتصاد این شهر اتریش بود.
به این ترتیب گسینگ نه تنها از نظر اقتصادی پیشرفت بیشتری کرد، بلکه شهرتی بین المللی نیز یافت.گفتنی است امروزه همه انرژی الکتریکی مورد نیاز منطقه توسط بیست نیروگاه انرژی تجدیدپذیر تولید می‌شود.
روند پیشرفت گسینگ، این شهر را به الگویی برای بسیاری دیگر از شهرهای جهان تبدیل کرده است. تجربه موفق گسینگ نشان می‌دهد با شناسایی دقیق منابع موجود در منطقه و نیز داشتن دیدگاهی مبتنی بر فعالیت‌های پایدار زیست محیطی، نه تنها می‌توان نیازهای مختلف مردم منطقه را به شیوه‌ای پاک‌تر تامین کرد، بلکه امکان رونق اقتصادی ناشی از این هوشمندی در تولید و مصرف انرژی نیز وجود دارد.
مترجم: صالح سپهری فر
No tags for this post.
