نقش توسعه كارآفرینی در ارتقای بهره وری نیروی كار

ارتقای بهره وری نیروی كار یكی از اهداف اصلی بنگاه های اقتصادی است و شناخت عوامل موثر بر آن همواره از سوی اقتصاددانان مورد تاكید بوده است؛ از مهم ترین عوامل موثر بر ارتقای بهره وری نیروی كار می توان به توسعه كارآفرینی اشاره داشت؛ به طوری كه كارآفرینی با سوق جامعه به سمت تغییرات فناورانه و مبتكرانه، شرایط لازم برای تبدیل دانش جدید به خدمات و محصولات جدید و نهایتاً بهره وری بالای نیروی كار را فراهم می كند.

مولفه های مربوط به دو شاخص نگرش و فعالیت كارآفرینی در گروه كشورهای در حال توسعه از سطح تاثیرگذاری پایین تری بر بهره وری نیروی كار نسبت به كشورهای توسعه یافته برخوردار هستند.

با توجه به اهمیت این مسئله، ضرورت انجام یک تحقیق احساس می شد و به همین دلیل نیز پژوهشی توسط دانشمندان ایرانی به انجام رسیده است که براساس داده های سال 2011 و 2012 به بررسی تاثیر توسعه كارآفرینی بر بهره وری نیروی كار در دو گروه كشورهای در حال توسعه و توسعه یافته با استفاده از روش رگرسیون GLS پرداخته است.

بررسی داده های به دست آمده در این تحقیق نشان می دهد كه در هر دو گروه كشورهای مورد بررسی، سرمایه انسانی تاثیر نسبتاً برابری در ارتقای بهره وری نیروی كار دارد حال آن كه درخصوص تاثیر سرمایه فیزیكی سرانه بر بهره وری نیروی كار تفاوت قابل ملاحظه ای وجود دارد. شایان ذكر است، شاخص كلی كارآفرینی، نگرش كارآفرینی و فعالیت كارآفرینی بر ارتقای بهره وری نیروی كار كشورهای در حال توسعه و توسعه یافته تاثیر مثبت و معناداری دارد؛ همچنین، تاثیر شاخص انگیزه كارآفرینی بر ارتقای بهره وری نیروی كار مثبت است و معنادار نیست.

نتایج این مطالعه نشان می دهد كه مولفه های مربوط به دو شاخص نگرش و فعالیت كارآفرینی در گروه كشورهای در حال توسعه از سطح تاثیرگذاری پایین تری بر بهره وری نیروی كار نسبت به كشورهای توسعه یافته برخوردار هستند.

منبع: علیرضا امینی، سید آرش ولی نیا، یونس سلمانی، زهرا انصاری، 1394، نقش توسعه كارآفرینی در ارتقای بهره وری نیروی كار: مقایسه تطبیقی كشورهای در حال توسعه و توسعه یافته منتخب. فصلنامه رشد فناوری، سال یازدهم، شماره 43.

لینک منبع

No tags for this post.