آنچه باید در مورد مخدرهای شنیداری بدانید

گفته می‌شود این نوع از اعتیاد به اعتیاد دیجیتالی معروف است که از طریق اصوات وایجاد فرکانس‌های خاص  بر هر گوش تأثیر خاصی بر بخش‌های متفاوت مغز می‌گذارد که مشابه تأثیر مخدرهایی نظیر شیشه ،مرفین ،حشیش و سایر مخدرها است. در واقع این مخدرهای دیجیتالی قادر به شبیه سازی اثر این مخدرها در مغز هستند که به سرعت در میان جوانان معتاد به اینترنت در حال گسترش است.  حال پرسشی که مطرح است این است که آیا  اصوات قادر به ایجاد  حالاتی که درمصرف مواد مخدر در افراد معتاد بوجود می‌آید هستند؟ واصولا اعتیاد دیجیتالی وجود دارد یا خیر؟

دکتر آرش نیک خلق (کارشناس آسیبهای اجتماعی و اعتیاد) در اینباره به سیناپرس گفت: در علوم اعصاب اصطلاحی بنام «سمع دو گوشی» وجود دارد و بصورتی است که اگر فرکانس‌های مختلفی را از دو گوش بوسیله هدفن  به سمع افراد برسانیم ، به دلیل درک متفاوت نیمکره ها ، برآیندی که بعد از استماع این فرکانسها ایجاد می‌شود متفاوت است. سالها متخصصان بر روی این قضیه تحقیق کرده‌اند تا بتوانند برای افزایش تمرکز  و یا  تجربه های بی دردی ازاین امکان استفاده کنند. منتهی این پژوهش ها بسیار کم و انگشت شمار بوده و با توجه به اینکه مدت  زمان طولانی است بر روی آن کار شده نتیجه قطعی از آن گرفته نشده است و اگر نتایج آن برای تمرکز حواس ،بی دردی و کاهش اضطراب موثر بود قطعا تا کنون باید جایگزین مصرف داروها می‌شد .

وی افزود: از طرف دیگر در اعتیاد عامل سرعت نقش مهمی دارد ودارویی برای فرد جاذبه دارد که به سرعت خود را وارد مغز کند و فرد را دچار علائم نشئگی و سرخوشی کند. اینکه مخدری در درازمدت این حالات را برای فرد ایجاد کند مسلما مورد استقبال فرد قرار نمی‌گیرد. اگر وارد سایتهایی که این فرکانسها را برای مصارف خاص معرفی می‌کنند شوید متوجه میشوید که عده‌ای از افراد سودجو هم برای هر یک از این فرکانسها نام ماده مخدری خاص گذاشته اند که در واقع به هیچ عنوان اثر آن ماده مخدر را ایجاد نمی‌کند. مدت زمان گوش دادن به فرکانس ها اغلب 15 تا 20 دقیقه است که هیچ مخدری در این زمان طولانی قادر به وجود آوردن احساس نشئگی در فرد نیست.

 اغلب موادی که به عنوان مخدر مصرف می‌شوند در مکانیسم اثر یکسانی در داخل مغز دارند  و به همین دلیل وجود طیف گسترده ای از فرکانس ها با تبلیغ تأثیری خاص  بر مغزمسلم است که پایه علمی نداشته و دروغین است. با توجه به این دلایل مخدر دیجیتال وجود ندارد و تبلیغات آن در فضاهای مجازی بی پایه و اساس علمی است.  تا این لحظه هیچگونه گزارشات موثق در هیچ نشریه علمی چه در داخل و چه در خارج مبنی بر وجود این نوع از مخدر گزارش نشده است.

نیک خلق  در ادامه گفت: یک سری از افراد سودجو با علم بر اینکه جوانان و نوجوانان علاقمند حضور در فضاهای مجازی و استفاده از اینترنت  بوده و شاید تمایل به تجربه حالات نشئگی آن هم بدون دردسر را داشته  باشند اقدام به تبلیغ این نوع از مخدر ها می‌کنند در حالیکه همانطور که گفتیم این نوع از مخدر وجود ندارد واین فرکانسها فاقد تأثیرات ذکر شده هستند. متأسفانه ناآگاهی خانواده ها  و نبود یک منبع دقیق جهت مطالعه و بررسی  در خصوص درست و غلط بودن اخبار ذکر شده در باب اعتیاد و مخدرهای موجود، سبب شده است تا هرگونه مطلب و نکته غیر علمی مورد پذیرش قرار بگیرد .

این پژوهشگر حوزه اعتیاد و مواد مخدر افزود:اعتیاد  یک سری منتقل کننده های عصبی در بدن دارد خیلی از این منتقل کننده‌ها در بدن به صورت طبیعی وجود دارند و اگر بصورت اضافه وارد بدن شود ایجاد اعتیاد می‌کند.  بطور مثال «دوپامین» که منشاء ایجاد لذت در شیشه و کوکائین هست اگر بصورت طبیعی در بدن باشد عامل پایداری بدن است ولیکن اگر بصورت شیشه به بدن وارد شود حالت طبیعی خود را از دست می‌دهد و سبب میشود یک سری از گیرنده ها که مسئول رسیدگی به آن هستند فرم خود را تغییر داده واعتیاد بوجود بیاید. مسلما برای علم مستنداتی حاصل نشده است که یک فرکانس قادر به ایجاد چنین  تغییراتی در بدن باشد.

وی در انتها تصریح کرد: توصیه می‌شود افراد از گوش دادن به چنین اصواتی که مدعی ایجاد آثآر مخدر در بدن هستند خودداری کنند. زیرا این کار جز آنکه باعث تحریک اعصاب در فرد شود و آنها را مستعد ابتلا  به  انواع بیماریهای اضطرابی و اسکیزوفرنی کند اثر دیگری ندارند.

 

گزارش: اعظم صفائی

 

No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا