یافته های جدید درباره انقراض دایناسورها
بر اساس تحقیقات جدید محققان، تاثیر دهانه چیکشلوب (Chicxulub) ممکن است فعالیت های آتش فشانی را شتاب بخشد و انتشار گازهای سمی دریاچه های گدازه ای هند را چند برابر کند. محققان بر این باورند که این تاثیر به خودی خود منجر به فعالیت های زمین شناختی مانند دریایی از فلزات ذوب شده، نمی شود بلکه این دسته از فعالیت ها را تشدید می کند.
شایان ذکر است که دهانه چیکشلوب به عنوان بزرگ ترین اثر باقی مانده از برخورد یک جرم آسمانی با کره زمین برجا مانده است و بیشتر از 180 کیلومتر قطر داشته و 20 کیلومتر نیز عمق دارد. شایان ذکر است که دانشمندان تخمین می زنند که برای ایجاد چنین حفره ای نیاز به برخورد یک شهاب سنگ با قطر بالای 10 کیلومتر وجود داشته است و برخی از افراد این دهانه را نشانه ای از انقراض دایناسورها به حساب می آورند.
حال نکته بسیار مهم در این زمینه این است ارتباط آن با این امر است که 66 میلیون سال قبل، در حدود 70 درصد از موجودات کره زمین از بین رفتند. در باره دلیل این پدیده نیز دو نظریه وجود دارد. یکی از این نظریه ها بر برخورد شهاب سنگی با زمین به عنوان عامل نابودی این موجودات اشاره کرده است و دیگری ایجاد آتش فشان ها را به عنوان دلیل اصلی این امر مد نظر دارد.
البته در کنار این دو گروه، دسته دیگری نیز وجود دارند که معتقدند که این اتفاق ها همزمان باهم رخ داده و منجر به از بین رفتن موجودات زنده آن دوران یعنی دایناسورها شده است. محققان بیان کردند که بعد از این اتفاقات 500 هزار سال طول کشید تا زمین به اکوسیستم قبلی خود باز گردد. شایان ذکر است که این مطالعه می تواند نظریه انقراض به واسطه آتش فشان را با نظریه انقراض دایناسورها به دلیل برخورد سیارک ها با زمین ترکیب کند و مرحله جدیدی از یافته های مربوط به انقراض دایناسورها را پیش روی دانشمندان قرار بدهد.
No tags for this post.