نقش هورمون ها در احساس سیری و گرسنگی

به صورت بدیهی بدن انسان به عنوان یک ارگانیزم حیاتی به تامین سوخت نیاز دارد و به همین دلیل نیز انسان نیاز به خوردن غذا به جهت بقا را حس می کند. حال بدن انسان ساختاری پیچیده برای کنترل کردن دریافت غذا دارد که این ساختار پیچیده توسط هورمون ها کنترل می شوند.

سطح هورمون های بدن در زمانی که وزن شما کاهش پیدا می کند، تغییر خواهد کرد. همان طور که ساختارهای رژیمی در بدن انسان و ساختار دریافت غذا توسط بدن توسط هورمون ها کنترل می شود، وضعیت از دست داد وزن و یا به دست آوردن مجدد آن نیز ریشه در هورمون ها دارد.

حال سیستم کنترلی دریافت بدن از طریق هیپوتالاموس مدیریت می شود. هیپوتالاموس دقیقا در خط میانی مغز و در پشت چشمان انسان قرار گفته است. در بطن سلول های هیپوتالاموس است که حس گرسنگی در انسان شکل می گیرد. این حس به واسطه تولید تو نوع از پروتئین به وجود می آید که نرو پپتاید (neuropeptide Y) یا به اختصار NPY و agouti-related peptide یا به اختصار AGRP نام دارند.

درست در کنار این سلول ها، سلسله رشته عصبی دیگری نیز وجود دارد که می تواند گرسنگی را چند برابر کند. این سلسله ساختار عصبی نیز دو نوع دیگر از پروتئین را تولید می کند که cocaine and amphetamine-regulated transcript  یا (CART) و melanocyte-stimulating hormone  یا (αMSH) نام دارند.

این رشته های عصبی سینگال های گرسنگی را به هیپوتالاموس ارسال می کنند و به همین دلیلی نیز میزان تعادل در میان عمل کرد این سلول های عصبی می تواند نقشی کلیدی در ایجاد حس گرسنگی داشته باشد. فعالیت هایی که به تغییرات هورمونی یاد شده بر  روی بدن انسان منتهی می شود، از ساختار گردش خون ما به عنوان ابزار انتشار استفاده می کند.

این ساختار در برخی از موارد از طریق پوست بدن و دریافت آن از نقاط مختلف به دست می آید و این ساختار پوستی شامل نقاطی مانند بخش های درونی شکم، سلول های چربی و سلول های لوزالمعده هستند که به ترتیب به دریافت و هضم، ذخیره سازی انرژی و ساخت هورمون های مورد نیاز برای ذخیره سازی انرژی (مانند انسولین) مرتبط هستند.

منبع

No tags for this post.