نانوالیاف زیست‌تخریب‌پذیر برای کشت سلول‌های بنیادی

درمان مبتنی بر سلول‌های بنیادی، به‌طور بالقوه توانایی دگرگون‌سازی درمان اکثر بیماری‌ها، خصوصاً بیماری‌های قلبی را دارد.
از سال 2009، دانشمندان درمان‌های متعددی مبتنی بر تزریق و پیوند سلول‌های بنیادی را روی قلب انسان با هدف کاهش مشکلات قلبی به کار برده‌اند، اما تاکنون نتیجه مناسبی نگرفته‌اند.
دکتر محمود خان ، دانشمند مؤسسه تحقیقات قلب و ریه دیویس (Davis) در مرکز پزشکی وکسنر (Wexner) دانشگاه ایالتی اوهایو (Ohio)، می‌گوید: «ما در طول سال‌ها، داده‌های بسیار و نتایج متغیری مشاهده کرده‌ایم. ما هنوز دقیقاً نمی‌دانیم که سلول‌های بنیادی برای درمان قلب چگونه کار می‌کنند، اما می‌دانیم که 90 درصد از سلول‌های بنیادی در چهار روز اول پیوند می‌میرند و یا ناپدید می‌شوند. پس احتمالاً توانایی‌های بالقوه آن به‌طور کامل کشف نشده‌است.»
دکتر خان و مارک آنجلوس ، محقق طب اورژانس، به دنبال یافتن راهی برای زنده نگه‌داشتن سلول‌های بنیادی در بافت صدمه‌دیده قلب هستند.
filereader.php?p1=main_5e2ecf7483f860be2
در عرض چند ساعت و چند روز پس از یک حمله قلبی، بافت محروم از اکسیژن در قلب می‌میرد و پیام‌رسان‌های شیمیایی، به سلول‌های آسیب‌دیده دستور خودتخریبی می‌دهند. زمان بهینه برای ارائه درمان مبتنی بر سلول‌های بنیادی، در طول این مدت است که سلول‌های بنیادی ممکن است فرصتی برای معکوس‌سازی فرایند و جلوگیری از نارسایی دائمی قلبی داشته‌باشند.
به گزارش سایت فناوری های همگرا (NBIC)،دکتر خان می‌گوید که 30 درصد از ژن‌های کدگذاری پروتئین پستانداران توسط میکروریبونوکلئیک‌اسیدها (miRNAها)، تنظیم می‌شوند. تحقیقات نشان داده‌است که میکروریبونوکلئیک‌اسیدها، قابلیت زیادی برای درمان بیماری‌های قلبی عروقی دارند. سطح میکروریبونوکلئیک‌اسید 133 در افرادی که دچار حمله قلبی شده‌اند کاهش می‌یابد. این گروه با طراحی یک مولکول، سلول‌های بنیادی را وادار به تولید میکروریبونوکلئیک‌اسید 133 کرد. با کاشت این سلول‌ها در یک مدل حیوانی با مشکل قلبی، سلول‌های بنیادی نسبت به قبل مقاومت بیشتری نشان دادند.
در حال حاضر، اکثر سلول‌های بنیادی روی یک سطح کشت شده یا به‌طور مستقیم به قلب تزریق می‌شوند و گاهی سهواً موجب قطع عملکرد قلب می‌شوند.
برای ایجاد یک محیط امن برای پیوند سلول‌های بنیادی، دکتر خان و آنجلوس، از یک نانوالیاف زیست‌تخریب‌پذیر و سلول‌های بنیادی پرتوان انسان استفاده کردند. در عرض دو هفته، سلول‌های بنیادی خودبه‌خود مانند یک قلب کوچک شروع به کار کردند.
دکتر خان و آنجلوس برای ادامه این تحقیقات ابراز امیدواری کردند. آن‌ها در تلاش برای ترکیب این بستر با روش پیش درمان میکروRNA در آینده‌ای نزدیک هستند.

نتایج این تحقیق در نشریه Cardiovascular Pharmacology منتشر شده‌است.
No tags for this post.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا