استعداد و یادگیری دانش آموزان دیابتی تفاوتی با سایر کودکان ندارد
انجمن دیابت ایران به مناسبت فرا رسیدن بازگشایی مدارس با صدور اطلاعیه آورده است: اگر اولیای مدارس و دانش آموزان اطلاعات کافی در مورد دیابت داشته باشند، شرایط برای دانش آموزان دیابتی مناسب تر خواهد شد.
اولیای مدرسه و همکلاسی ها باید بدانند که یک کودک یا نوجوان دیابتی در بین آنهاست و به همین دلیل لازم است اطلاعات کافی درباره دیابت و علائم آن، به خصوص هیپوگلیسمی (افت قند خون) و چگونگی درمان آن داشته باشند.
به گزارش ایرنا،در این اطلاعیه آمده است:با توجه به شروع سال تحصیلی و تغییر در شیوۀ زندگی دانش آموز دیابتی توصیه می شود والدین ترتیبی دهند که هفته آخر شهریور ماه با استفاده از روش شبیه سازی حضور در مدرسه، شرایط هفتۀ اول مهر را در خانه بازسازی کنند تا تغییرات، تدریجی و قابل پیش بینی باشد.
***علائم دیابت
این اطلاعیه می افزاید :اولیای مدرسه در صورت مشاهده علائم زیر در دانش آموز باید به سرعت اقدام کنند،پرنوشی (عطش فراوان)،پرادراری،بی رغبتی در انجام تکالیف،بی قراری و بی دقتی در کارها، کم اشتهایی و حالت تهوع،ناتوانی در خواندن مطالب، به ویژه مطالب نوشته شده روی تخته،خواب آلودگی و پاره ای مواقع، خوابیدن در کلاس،خستگی و بی علاقگی به ورزش،دانش آموزان دیابتی که با انسولین درمان می شوند ممکن است به دلایل گوناگون دچار هیپوگلیسمی (قند خون) شوند.
برای جلوگیری از خطرات عوارض هیپوگلیسمی، لازم است دانش آموزان و اطرافیان ایشان، اطلاعات کافی در مورد علائم افت قند خون و شیوه درمان آن ها را در اختیار اولیاء و مسئولان مدارس بگذارند تا ایشان بتوانند در مواقع ضروری به دیابتی کمک کنند و از بروز خطر جلوگیری کنند.
***علائم هیپوگلیسمی (افت قند خون)
همچنین این اطلاعیه ادامه می دهد: هنگامی که غلظت قند خون به کمتر از 50 میلی گرم درصد برسد، دیابتی دچار علائم زیر می شود،گرسنگی شدید،لرزش بدن و ریزش عرق ،دلشوره و طپش قلب ،فقدان تمرکز ،خواب آلودگی ،مورمور شدن اطراف دهان ،پوست مرطوب، سرد و رنگ پریده،سر درد،گود رفتگی دور چشم ها،سست شدن زانوها است.
این اطلاعیه می افزود: بنابراین دانش آموزان دیابتی در وضعیت های زیر نیاز به همکاری و حمایت دارند:
-لازم است به دانش آموز دیابتی، در هر زمان، حتی در کلاس درس اجازه داده شود قند خون خود را تست کنند و گاه نیاز است معلم برای ثبت نتیجه تست به او کمک کند.
-در صورت کاهش قند خون دیابتی باید به وی اجازه نوشیدن و خوردن مواد غذایی لازم داده شود حتی حین ارائه درس در کلاس.
-اولیای مدارس، معلمان (به ویژه معلم ورزش)، باید از علائم هیپوگلیسمی و چگونگی درمان آن مطلع باشند. ایشان باید بدانند مواد قندی سریع الجذب در کجا نگهداری می شوند و به چه شکل باید در اختیار دیابتی قرار گیرند.
-معلمان ورزش نباید از ورزش و فعالیت جسمی دانش آموزان دیابتی جلوگیری کنند زیرا فعالیت جسمی و ورزش به کنترل قند خون کمک می کند. نکتۀ مهم در این میان، مراقبت از این دانش آموزان حین فعالیت و ورزش های شدید و طولانی مدت است تا از بروز هیپوگلیسمی (افت قند خون) پیشگیری شود.
-دانش آموز دیابتی هنگام تزریق انسولین باید اجازة تماس با منزل را داشته باشد تا درمان وی بدون هر گونه اشتباهی، دنبال شود.
-هرگز نباید یک دانش آموز دیابتی در وضعیت هیپوگلیسمی، به تنهایی به منزل فرستاده شود!
-در صورت هیپوگلیسمی شدید (تشنج) و در دسترس نداشتن آمپول گلوکاگن، باید دیابتی فوراً به نزدیک ترین مرکز پزشکی (درمانگاه، بیمارستان) رسانده شود.
– به علائم هیپوگلیسمی (قند خون پایین) و هیپرگلیسمی (قند خون بالا) در دانش آموزان دیابتی توجه کنید!
و توصیة آخر: معلمان عزیز و گرامی و به طور کلی تمام کسانی که با دیابتی ارتباط نزدیک دارند، لازم است در دوره های آموزشی دیابت شرکت کنند تا به موقع بتوانند به دانش آموزان دیابتی خود یاری رسانند.
